Czy samodzielność jest istotna? Wychowując pierwsze dziecko staraliśmy się, aby niczego mu nie zabrakło. Tak robi każdy rodzic, ale ciągłe dokładanie owoców na talerz zanim się skończą, podawanie zabawki, tak aby dziecko nie musiało o nią prosić lub jej szukać, zgadywanie, czyli „podpowiadanie” dziecku słów, zanim nawet maluch podejmie próbę nazwania danego przedmiotu. Byliśmy przekonani o słuszności naszego postępowania, bo przecież synek był zadowolony i my też. Jednak kiedy pojawiła się córeczka, czasu zaczęło brakować, ponieważ był dzielony już na dwójkę maluchów, a oczekiwania starszaka nie malały, a wręcz rosły. Zastanawialiśmy się gdzie popełniliśmy błąd i doszliśmy do wniosku, że synek jest zbyt mało samodzielny.

Samodzielne dziecko

Natychmiast rozpoczęliśmy pracę, jednak była mozolna, bo nie mogliśmy zacząć oczekiwać zbyt trudnych i wymagających czynności od dziecka, które do tej pory w zasadzie nie miało żadnych obowiązków. Teraz już wiemy jak bardzo jest ważna samodzielność dla malucha, doświadczyliśmy tego, że jest to cecha, która buduje charakter i przygotowuje dziecko do przyszłego podejmowania decyzji. Obecnie świetnie sobie radzimy, jednak kosztowało to nas sporo pracy i poświęceń. Nasze metody nauk samodzielności wprowadziliśmy już od samego początku kiedy jest z nami córka. 

• zachęcaj dziecko do samodzielnego jedzenia. Już nawet roczniak potrafi wkładać jedzenie do buzi 0 dajmy mu szansę na trenowanie umiejętności samodzielnego jedzenia. To nie tylko świetna zabawa, ale też nauka koordynacji ręka-buzia. Dziecko trenuje celność, a dotykanie różnych struktur dostarcza mu mnóstwo doznań sensorycznych
• stwórz dziecku możliwość decydowania. Dwulatek z przyjemnością wybierze sobie bluzkę, łyżeczkę, którą chce zjeść, albo książeczkę, którą chce przeczytać w danym momencie. Dając dziecku wybór nie oferuj zbyt dużo możliwości. Dwa różne produkty w zupełności wystarczą. Kiedy proponuję córce wybór ubrania, to j decyduję czy będzie to bluzka z długim czy krótkim rękawem, ale to dziecko decyduje czy będzie to bluzeczka z kotkiem czy psem. Oferując dziecku przekąskę nie pytam czy woli słodycze czy owoce: proponuję truskawki lub borówki. To my-rodzice podejmujemy główną decyzję, jednak dziecko również ma prawo do swoich preferencji. Dziecko, która ma wybór czuje się ważne, doceniane, pozwoli mu w przyszłości na podejmowanie przemyślanych decyzji
• pozwól dziecku na swobodę. Nie narzucaj zabawy czy sposobu wykonywania danej czynności. Nieważne, że TY robisz to inaczej. Możesz pokazać, wytłumaczyć, jednak nie narzucaj dziecku swojej woli -podam przykład nakrywania stołu – ta kwestia dotyczy już nawet czterolatka. Mimo, że ja zawsze ustawiam najpierw talerze, to nie neguję, tego, że syn zaczyna nakrywanie stołu od sztućców. Dajmy dziecku możliwość eksperymentowania i doświadczania
• stwórzmy listę obowiązków dla dziecka. Każdy członek rodziny ma swoje obowiązki adekwatne do wieku dziecka i jego możliwości. Dwulatek powinien wiedzieć, że po zabawie się sprząta i powinien też czuć taką potrzebę. Zacznij od zachęcenia malucha do ścierania wody chusteczką lub ściereczką, układajcie wspólnie książki na półkę i wkładajcie klocki do pudełka. Możesz potraktować sprzątanie jak zabawę, zachęć dziecko, ale nie zmuszaj go, bo przymus może przynieść odwrotny skutek
• odniosę się do kwestii posiadania zwierzątka. Synek marzy o własnym kotku, ale obecnie stosujemy etap przygotowywania go. Dostał interaktywnego zwierzaczka, dba o niego, wyprowadza go na „spacer”, zabieramy go ze sobą w każdą podróż. Odwiedzamy również rodzinę, która ma kotka, a synek ma możliwość opieki nad prawdziwym zwierzątkiem. Na chwilę obecną świetnie sobie radzi i już niebawem będzie gotowy na przyjęcie nowego członka rodziny. Zwierzątko to również nauka samodzielność, ale też empatii i odpowiedzialności.

Chętnie poczytam o Waszych metodach na naukę samodzielności malucha. Tymczasem pamiętajmy o tym, aby dziecko miało wybór, możliwość samodzielnego podejmowania decyzji i nie czuło presji.