Techniki uważności i radzenia sobie ze stresem podczas zabaw z dzieckiem

Techniki uważności i radzenia sobie ze stresem podczas zabaw z dzieckiem

Mindfullness to metoda, która pomaga w radzeniu sobie ze stresem i panowaniu nad emocjami. Coraz bardziej jest o niej głośno w Polsce. Tworzone są poradniki, prowadzone kursy, które zwracają szczególną uwagę na to, aby żyć wolniej i delektować się życiem.Osobom dorosłym, które mają już swoje ukształtowane nawyki często trudno jest zwolnić tryb dnia i funkcjonować na ,,tu i teraz”. Warto uczyć nasze małe dzieci czerpania radości z kontaktu z naturą i poszukiwania wewnętrznego spokoju i ukojenia w sobie.

Dlaczego to takie ważne?

Mamy ogromny wpływ na to, jakie umiejętności radzenia sobie ze stresem ukształtujemy u naszego dziecka. To właśnie poprzez naszą postawę, zaangażowanie, zaproponowane zabawy dziecko ma okazję doświadczyć jak ważne jest cieszenie się bieżącą chwilą i panowanie nad własnymi emocjami. Poprzez techniki uważności dziecko nabywa umiejętności radzenia sobie ze stresem, napięciem, złością co pomaga mu na każdym etapie jego rozwoju. Nabyte techniki pomagają się wyciszyć, kiedy dziecko ma trudności w relacjach rówieśniczych, w środowisku szkolnym. 

Jak to zrobić?

Oczywiście poprzez bycie z dzieckiem i organizowanie różnych form zabawy, w których nie ma pośpiechu, a jest okazja by się wyciszyć i pobyć z samym sobą. 

Oto sposoby:

1. Zabierz dziecko na łąkę. Weźcie koc połóżcie się i patrzcie w niebo. Obserwujcie chmury- małe, duże, kłębiaste. Przyglądajcie się każdej z nich, obserwujcie jak powoli się przesuwają.
2. Połóżcie się na łące i nazywajcie wszystko co słyszycie.
3. Włączcie muzykę w której słychać odgłosy wsłuchujcie się w poszczególne dźwięki, aż do momentu kiedy one ucichną. Możecie wykorzystać przedmioty codziennego użytku np. uderzenie łyżeczką w garnek. Wsłuchujcie się jak rozprzestrzenia się dźwięk, tropcie go krok po kroku, aż zupełnie ucichnie.
4. Puszczanie baniek mydlanych. Puszczajcie bańki powoli, obserwujcie ich kształty, kolory, aż do momentu ich pęknięcia.
5. Dmuchanie dmuchawców na łące. Poszukajcie na łące dmuchawce i dmuchając obserwujcie jak się rozchodzą na wietrze i odlatują…
6. Połóżcie się na podłodze. Połóżcie lalkę lub misia na brzuchu. Oddychajcie przez minutę i obserwujcie jak miś się unosi i opada na Waszym brzuchu. W tym czasie obserwujcie co się pojawia w Waszej głowie.
7. Daj dziecku np. jedną rodzynkę, kawałek pomarańczy. Poznawajcie dany składnik wszystkimi zmysłami- wzroku, węchu, smaku. Nazywajcie co czujecie z każdą minutą jedzenia. Delektujcie się chwilą .
8. Zatańczcie razem podczas szybkiej skocznej piosenki a następnie usiądźcie i wsłuchajcie się w bicie Waszych serc.
9. Nazywajcie po kolei części ciała człowieka i następnie napinajcie przez chwilę daną część np. dłonie, stopy, plecy, brzuch a następnie rozluźniajcie.

 

Moja refleksja

Zauważyłam, że od kiedy uczę moje dziecko uważności przeżywa wiele emocji związanych z ciekawością, otwartością na to co nowe. Jednocześnie częściej się uśmiecha, delektuje chwilą. Chętnie angażuje się w te ćwiczenia. Ważne jednak aby wdrażać je stopniowo, nie wszystkie naraz. Jedno ćwiczenie należy wykonywać przez kilka minut. Po wykonanych zabawach warto rozmawiać o uczuciach, o refleksjach, spostrzeżeniach. Takie zabawy uczą niesamowitych umiejętności ważnych w dzisiejszym świecie pełnym pośpiechu i budują relację rodzica z dziećmi.