#Cukrzyca ciążowa - badania stwierdzające
#Cukrzyca ciężarnych - kto jest w grupie ryzyka?
#Cukrzyca ciążowa - powikłania
#Czy należy przyjmować leki w przypadku cukrzycy ciążowej?
#Regularne badanie poziomu glukozy
#Podstawowe zasady diety przy cukrzycy ciążowej
Nigdy nie miałam poważniejszych problemów zdrowotnych, dlatego informacja, że mam cukrzycę, przeraziła mnie. To był 26. tydzień ciąży z Maksiem. Głowa aż pękała od niepokojących myśli: czy synek urodzi się zdrowy, jak ja sobie poradzę z mierzeniem poziomu cukru we krwi i z utrzymaniem odpowiedniej diety? Z pomocą przyszedł mój zaufany ginekolog, który rozwiał wszystkie moje wątpliwości.
Zwykła cukrzyca jest chorobą nieuleczalną i może na nią zapaść każdy niezależnie od wieku czy płci. Natomiast cukrzyca ciążowa jak sama nazwa wskazuje dotyczy tylko kobiet w ciąży i w odróżnieniu od zwykłej zanika po porodzie.
Trzeba mieć jednak na uwadze, że dość często po 10-20 latach od ujawnienia cukrzycy ciążowej zdarza się, że choroba powraca w typie drugim. Jeśli więc usłyszysz tę diagnozę, będąc w ciąży, to warto zacząć dbać o siebie i spróbować zmienić swoje przyzwyczajenia oraz tryb życia. Być może w przyszłości to zaprocentuje i cukrzyca Cię ominie.
Cukrzyca ciążowa często rozwija się bezobjawowo, jak to było w moim przypadku, dlatego tak ważne są regularne badania w ciąży, aby wykryć chorobę jak najwcześniej.
Sygnałem alarmowym jest przede wszystkim podwyższone stężenie cukru we krwi. Jeśli jego poziom jest za wysoki, trzeba koniecznie zrobić test obciążenia glukozą – sprawdzamy w ten sposób poziom cukru we krwi przed i po podaniu roztworu glukozy. Badanie to wykonuje się u wszystkich kobiet z reguły pomiędzy 24. a 28. tygodniem ciąży. Czasem lekarz może zlecić powtórzenie testu w 32. tygodniu. Dodatni wynik potwierdza cukrzycę i należy bezzwłocznie zacząć leczenie.
Należy jednak pamiętać, że cukrzyca ciążowa może rozwinąć się także u kobiet, które nie są w wyżej wymienionej grupie ryzyka, tak jak to było w moim przypadku.
Nieleczona cukrzyca ciążowa może być zagrożeniem zarówno dla przyszłej mamy, jak i nienarodzonego dziecka.
Przede wszystkim cukrzyca ciążowa może być powodem przedwczesnego porodu. Zwiększone jest też prawdopodobieństwo cesarskiego cięcia.
Wszystko zależy od momentu wystąpienia cukrzycy u mamy. Jeżeli jest to cukrzyca przedciążowa, wówczas ryzyko uszkodzenia płodu jest największe. Nieleczona cukrzyca przedciążowa może powodować wady wrodzone układu sercowo-naczyniowego, układu pokarmowego, a także nerek, układu nerwowego i kostno-szkieletowego.
Cukrzyca ciążowa pojawia się zwykle w późnej ciąży, gdy dziecko jest już rozwinięte, zatem nie zaburza wczesnego rozwoju dziecka. Może natomiast wystąpić wielowodzie, które może prowadzić do przedwczesnego porodu lub hipertrofia wewnątrzmaciczna czyli stan, gdzie masa płodu w stosunku do wieku płodowego jest znacznie większa. Zwiększa się ryzyko powikłań okołoporodowych i niedotlenienia wewnątrzmacicznego.
Przy cukrzycy ciążowej nie stosuje się doustnych leków przeciwcukrzycowych. Czasem, gdy dieta nie pomaga, a poziom cukru jest bardzo wysoki, lekarz może zalecić podawanie insuliny, są to jednak rzadkie przypadki.
Będziesz musiała ściśle kontrolować poziom glukozy we krwi za pomocą glukometru. Pomiar wykonujesz samodzielnie, na czczo oraz godzinę lub dwie po posiłku. Stężenie cukru na czczo powinno mieć wartość poniżej 90 mg%, natomiast po posiłku: 1. godzina - poniżej 120 mg%. Choć wyda Ci się to skomplikowane, nie jest to trudne. Poproś lekarza, aby pokazał Ci, w jaki sposób należy to zrobić.
Dieta podczas cukrzycy jest niezwykle ważna, dlatego warto spotkać się z diabetologiem, który na podstawie Twojej aktualnej masy ciała, wzrostu, wieku i aktywności, właściwie dobierze kaloryczność Twojej diety.
Potraktuj dietę jak lekarstwo, bo dobrze zbilansowana zapewni prawidłowy rozwój dziecka, a Tobie pozwoli przejść ciążę bez powikłań.
Trzymamy się zasady - mniej a częściej, dlatego dieta przy cukrzycy ciążowej oparta jest na 6-8 posiłkach dziennie.
Spożywając posiłki według tej zasady, możesz utrzymać odpowiedni poziom cukru we krwi
Musisz pamiętać o przestrzeganiu pór spożywania posiłków. Warto z dietetykiem ustalić stałe godziny jedzenia, zgodne z Twoim rytmem dnia.
I śniadanie zjadaj nie później niż o 8:30, natomiast II śniadanie mniej więcej 2-2,5 godziny po pierwszym. Jeśli jesteś rannym ptaszkiem, tak jak ja, i jesz śniadanie około godziny 6-7 rano, to pomiędzy II śniadaniem a obiadem zjedz dodatkowe III śniadanie.
Wybierając się gdzieś na dłużej, zawsze zabieraj ze sobą przygotowany posiłek.Dopuszcza się przesunięcie czasowe do około 30 minut w spożywaniu posiłków. Ewentualnie w razie potrzeby możesz zamienić ich kolejność np. możesz zjeść najpierw podwieczorek zamiast obiadu.
A jeśli posiłek jest dla Ciebie zbyt obfity i po zjedzeniu połowy czujesz się syta, to możesz część produktów przełożyć do kolejnych posiłków w tym dniu.
Na czas diety może przydać Ci się waga elektroniczna, do dokładnego odważania porcji spożywanych produktów. Twoje posiłki nie muszą być monotonne, dlatego warto poprosić lekarza o specjalną tabelę zamienników dla danych grup produktów.
Twoja dieta powinna składać się z:
Przy cukrzycy ciążowej polecany jest nabiał, a także ryby, warzywa oraz mięso. Koniecznie ogranicz spożycie cukrów oraz węglowodanów prostych, które znajdują się m.in. w jasnym pieczywie i mące – to właśnie one odpowiadają za gwałtowny wzrost poziomu glukozy we krwi.
Warto jeść kasze (gryczana, jaglana) oraz pieczywo razowe. Jeśli masz ochotę na owoce, wybieraj jak najmniej słodkie: truskawki zamień na porzeczki, a winogrona czy gruszki na kwaśniejsze jabłka. Ogranicz, a najlepiej zrezygnuj ze spożycia słodkich napojów, na rzecz wody mineralnej. Dokładną dietę zaleci Ci diabetolog. Powinnaś też być pod stałą opieką ginekologa.
Od kiedy dowiedziałam się o chorobie, spędziłam sporo czasu w Internecie, szukając informacji o cukrzycy ciążowej. Chciałam wiedzieć dosłownie wszystko. Przy okazji poszukiwań trafiłam na forum, gdzie było kilka mam, u których podobnie jak u mnie zdiagnozowano cukrzycę ciążową. Przez cały okres ciąży wspierałyśmy się nawzajem, pocieszałyśmy w trudniejszych momentach i cieszyłyśmy z każdego dnia bliżej rozwiązania.
Niestety żadna z nich nie mieszkała blisko mnie, ale nawet takie wsparcie wirtualne było dla mnie bardzo ważne i wiele mi dało. Dlatego polecam rozejrzeć się dookoła. Może inna przyszła mama z Twojego osiedla też walczy z cukrzycą ciążową. Razem zawsze jest raźniej ;)
Pamiętaj, cukrzyca ciążowa to nie koniec świata. Przykładem jestem ja i mój zdrowy synek ;) Powodzenia!