Niedawno jedna z moich koleżanek urodziła córeczkę. To już jej trzecie dziecko. Dwójkę poprzednich karmiła piersią i nie miała z tym większych problemów, jednak u małej pojawił się problem ze ssaniem. Już w szpitalu córeczka nie mogła jakby zassać piersi. Jak już się to udało to na krótko i pierś była zassana za płytko. Koleżanka była wykończona, miała poranione brodawki. Lekarze i położne doradzali karmienie dziecko butelką i zrezygnowanie z piersi, bo „czasem dzieci tak mają, że nie umieją ssać piersi”. Jednak koleżanka dalej próbowała i próbowała dostawiać małą do piersi, jedynie podkarmiając ją butelką, żeby nie była głodna. W dniu, kiedy obie miały zostać wypisane do domu, na oddział przyszła po urlopie położna laktacyjna. Po wnikliwym obejrzeniu małej i prób dostawienia jej do piersi odkryła przyczynę problemu – malutka miała za krótkie wędzidełko językowe.
Ta wada anatomiczna występuje u kilku procent noworodków. U części z tych kilku procent krótkie wędzidełko powoduje takie problemy z ruchomością języka, które uniemożliwiają wytworzenie w buzi dziecka ciśnienia niezbędnego do ssania piersi oraz prawidłowego uchwycenia brodawki.
Gdy lekarze obejrzeli wędzidełko u córeczki mojej koleżanki stwierdzili, że rzeczywiście prawdopodobnie ono jest źródłem problemów z karmieniem piersią. Kazali zgłosić się koleżance do przyszpitalnej przychodni za kilka dni. Tam wędzidełko zostało przecięte i po niedługim czasie malutka już bez problemu ssała pierś.
Zabieg przecięcia wędzidełka powinien być przeprowadzony jak najwcześniej. Nie wiąże się z żadnym niebezpieczeństwem. U noworodków przecięcia dokonuje lekarz neonatolog lub pediatra w poradni laktacyjnej. Zabieg zwykle robi się bez znieczulenia, bo wędzidełko jest słabo unerwione (u starszych dzieci chirurg lub laryngolog). Im wcześniej wykonany zabieg tym lepiej dla dziecka, ponieważ ma szansę nauczyć się jeszcze prawidłowo ssać pierś.
Moje dzieci miały odpowiednio wykształcone wędzidełka i ze ssaniem piersi nie było problemu, jednak w szpitalu w obu przypadkach prosiłam o sprawdzenie wędzidełka, bo uczuliła mnie na to położna ze szkoły rodzenia, do której chodziłam. Tak więc jeśli Wasze dzieci lub dzieci z Waszego otoczenia będą miały problemy ze ssaniem piersi – myślę, że warto poprosić o obejrzenia wędzidełka językowego. Może ono być przyczyną problemów, a jak widać z historii mojej koleżanki, jest to przeszkoda, którą można pokonać i nie trzeba rezygnować z karmienia piersią!
Początki karmienia piersią nie są łatwe. Mogą wystąpić nawał lub niedobór pokarmu, zapalenie piersi lub problem z poranionymi brodawkami. W takich sytuacjach bardzo przydaje się laktator.
Czytaj więcej >
Z kryzysem laktacyjnym mamy doczynienia wtedy kiedy nasze piersi są miękkie, mleko z nich nie wycieka tak jak zawsze, a nasz maluszek jest niespokojny i oczywiście głodny.
Czytaj więcej >
Obecnie na rynku jest bardzo duży wybór laktatorów. Najczęściej dzieli się pod względem zasilana, na ręczne bądź elektryczne. Większość mam, rozpoczynających swoją przygodę z macierzyństwem i karmieniem piersią korzysta z laktatora, jednak już w ciąży stają przed dylematem jaki laktator wybrać.
Czytaj więcej >
Gdy tylko urlop macierzyński dobiegał końca zaczęłam zastanawiać się, jak to będzie po powrocie do pracy. Nie chciałam rezygnować z karmienia piersią, a do pracy wracać też musiałam. Ostatecznie, po wykorzystaniu również zaległego urlopu wypoczynkowego do pracy wróciłam, gdy córa miała 14 miesięcy, ale prawdę mówiąc danego miesiąca w żłobku spędziła dosłownie kilka dni. Tak na dobre wróciła do żłobka, a ja do pracy, gdy miała prawie 16 miesięcy.
Czytaj więcej >
Wiadomo, że większość mam, które urodziły wcześniaki zaczyna swoją historię od słynnych słów „wszystko miało wyglądać inaczej” moje dziecko miało być donoszone, a świadomość tego, że będzie się karmić piersią była najbardziej oczywista z wszystkich dostępnych wariantów. Przed porodem w okresie beztroskiego oczekiwania na maleństwo pogłębiałam swoją wiedzę w temacie karmienia naturalnego, jak i podpytywałam doświadczone koleżanki.
Czytaj więcej >
