Miód, doceniany od pokoleń dzięki właściwościom zdrowotnym, uważany jest za naturalny antybiotyk. Oprócz działania wzmacniającego i oczyszczającego ma wiele innych wskazań. Wykorzystuje się go w leczeniu chorób układu pokarmowego i krążenia.
Dowiedz się, który miód jest odpowiedni dla dziecka i dlaczego warto go jeść nie tylko w czasie przeziębienia.
Za czasów naszych babć miód podawano już kilkumiesięcznym maluchom. Obecnie specjaliści zalecają, żeby nie proponować go dzieciom przed pierwszymi urodzinami. Ze względu na to, że miód jest silnym alergenem, u brzdąców z tendencją do alergii warto poczekać nawet do dwóch lat. Wyjątkiem jest miód spadziowy można już podawać w drugim półroczu, ponieważ nie wykazuje właściwości alergizujących, a nawet leczy alergie u osób chorujących.
Maluchom do 4. roku życia podajemy 1 łyżeczkę miodu dziennie, czyli ok. 7-8 gram. Starszak w wieku 5-12 lat może jeść do 40 gramów dziennie.
Wprowadzając miód do diety dziecka, musisz uważnie obserwować malca pod kątem ewentualnych reakcji alergicznych.
Ciekawostka: Jeśli Twój maluch jest uczulony na miód np. wrzosowy, to oznacza, że nie toleruje tylko tego konkretnego pyłku. Warto podać mu inny rodzaj, oczywiście - niewielką ilość i pod obserwacją.
Miód w wysokiej temperaturze traci swoje właściwości zdrowotne, dlatego nie podgrzewaj go, ponieważ wtedy nie różni się od zwykłego cukru.
Możemy używać go jako dodatek do deserów, musli lub posłodzić nim herbatę (pamiętaj, aby herbata nie była gorąca). Moim dzieciom przygotowuję owocowe koktajle z dodatkiem miodu lub polewam nim kanapki z twarożkiem. To nie tylko smaczny, ale i zdrowy posiłek.
W okresie jesienno-zimowym, gdy jest znacznie więcej infekcji, warto dla wzmocnienia podawać dzieciom napój z miodu. Wystarczy 1-2 łyżeczki miodu rozpuścić w 100 ml ciepłej wody.
Pamiętaj! Miodu nie można rozpuszczać w temperaturze wyższej niż 40°C, ponieważ traci wtedy swoje prozdrowotne właściwości.
Wyróżniamy 3 rodzaje miodów pszczelich w zależności od surowca, z którego zostały zrobione:
Mają wiele właściwości leczniczych. Powstają z zebranego przez pszczoły, wcześniej przetrawionego przez mszyce i czerwce, soku z drzew liściastych bądź iglastych. W Polsce zbierane są głównie ze świerku i jodły.
Powstają z nektaru zebranego przez pszczoły z kwiatów. Mają szerokie zastosowanie lecznicze. Wyróżniamy wiele odmian miodu, w zależności z jakiego gatunku roślin pszczoła pobrała nektar.
Miody spadziowo-nektarowe wytwarzane są z dwóch pożytków - nektaru oraz spadzi, które zostały zebrane i przyniesione przez pszczoły do ula w tym samym czasie.
Miód z akacji ma jasną barwę, którą niektórzy określają jako słomkową. Krystalizuje się najwolniej ze wszystkich dostępnych polskich miodów. Ma specyficzny, mdławy smak i zapach kwiatów akacji.
Miód akacjowy jest pomocny w przeziębieniach, stanach zapalnych gardła i przy kaszlu. Ma działanie uspokajające i wzmacniające. Sprawdza się przy zaburzeniach układu pokarmowego, nerek i nadkwaśności.
Miód z lipy w stanie płynnym ma konsystencję oleju rycynowego i zielonkawożółtą barwę, natomiast po skrystalizowaniu zmienia kolor na złocistożółty i przyjmuje postać drobnoziarnistą. Jego smak jest dość ostry, bywa lekko gorzkawy.
Podobnie jak napar z kwiatów lipy, miód lipowy ma właściwości lecznicze. Działa napotnie i wykrztuśnie, dlatego polecany jest jako środek wspomagający przy przeziębieniach i infekcjach górnych dróg oddechowych.
Ma zmienny kolor, konsystencję i smak, w zależności od nektarów, z jakich powstał. Gdy zbiory przypadną na wiosnę, będzie miał jasną barwę i delikatny posmak, w połowie lata będzie ciemniejszy i o bardziej zdecydowanym smaku. Krystalizując się jaśnieje.
Miód wielokwiatowy wzmacnia odporność i dostarcza energii. Stosowany jest przy przeziębieniach, katarze i alergiach. Jest lekkostrawny, dlatego sprawdzi się również w codziennym jadłospisie, jako dodatek na kanapki lub do herbaty zamiast cukru.
Miód spadziowy jest znacznie ciemniejszy od miodu nektarowego. Jest najmniej słodki spośród wszystkich rodzajów miodów. Z drzew iglastych ma łagodny, lekko żywiczny smak i aromat oraz bardzo ciemny kolor, często z odcieniem czarno-zielonym. Ze spadzi liściastej jest ciemnożółty o charakterystycznym, korzennym posmaku. Znajduje zastosowanie przy katarze, astmie i chorobach dróg oddechowych. Miody spadziowe wykorzystywane są także do produkcji syropów wykrztuśnych. Zawiera najwięcej mikroelementów i może być cenny w leczeniu anemii.
Ciekawostka: Spadź jest to wydzielina o lepkiej konsystencji, występująca na niektórych krzewach i drzewach. Wytwarzana jest przez czerwce i mszyce, które wysysają soki z młodych pędów oraz liści, między innymi sosny, jodły, brzozy, świerków, głogu i wierzby.
To miód o galaretowatej konsystencji i brunatno-czerwonym kolorze. Gdy się skrystalizuje zmienia barwę na pomarańczową. Ma doskonały unikalny smak i aromatyczny zapach i inną od pozostałych miodów konsystencję.
Miód wrzosowy ma właściwości antyseptyczne, dlatego poleca się go przy stanach zapalnych dróg moczowych.
Miód gryczany uzyskuje się z nektaru kwiatów gryki. W płynnej postaci ma piękny, bursztynowy kolor, natomiast po skrystalizowaniu barwą przypomina mocną herbatę. Trudno pomylić go z innym miodem, ze względu na charakterystyczny ostry, lekko piekący smak.
Miód z kwiatów gryki jest wyjątkowy, ponieważ zawiera rutynę – substancję oczyszczającą i wzmacniającą naczynia krwionośne. Stosowany jest głównie w schorzeniach wątroby i przy oczyszczaniu organizmu. Ma również działanie antybiotyczne i uzupełnia niedobory żelaza w organizmie.
To jeden z bardziej popularnych miodów wiosennych w naszym kraju, który zbierany jest przede wszystkim na przełomie czerwca i maja. W płynnej postaci ma lekko słomkowy kolor, wręcz bezbarwny. Dość szybko krystalizuje się. Przyjmuje wtedy mazistą konsystencję w kolorze kremowo-białym. Z wyglądu trochę przypomina smalec.
Miód rzepakowy ma lekko duszący, kwiatowy zapach i łagodny smak, który niektórzy określają jako mdły. Wśród miodów ma najwięcej aminokwasów. Stosuje się go w chorobach dróg żółciowych. Leczy niewydolność krążenia i ma działanie wzmacniające.
Przydatna rada: Miód rzepakowy należy przechowywać w szczelnie zamkniętym naczyniu, ponieważ bardzo chłonie wilgoć.