Kangurowanie to kontakt skóra do skóry noworodka z mamą. Jest to nie tylko jedna z najprzyjemniejszych rzeczy jakie mama może doświadczyć w swoim życiu, ale także i niezwykle ważny dla prawidłowego rozwoju i zdrowia dziecka zabieg. Sprawdź, jak należy kangurować maluszka.
Nie ma chyba nic bardziej naturalnego niż bezpośredni kontakt ciała noworodka z ciałem matki. Niestety w społeczeństwach wysokorozwiniętych praktykę tę z niezrozumiałych powodów całkowicie zaniechano. Skutecznie chyba oduczono kobiety podążania za swoim instynktem. Dopiero w latach 70 – tych XX wieku, właściwie przez przypadek „odkryto” zalety kangurowania.
Pewnego razu w jednym ze szpitali w Bogocie zabrakło sprzętu oraz personelu medycznego. Aby zapewnić odpowiednie ciepło wcześniakom, pozwolono, by ich mamy ogrzewały ich swoim ciałem. Zabieg ten miał być stosowany jedynie awaryjnie, więc nikt się nie spodziewał tak wielkich korzyści z niego płynących. Okazało się bowiem, że dzięki kangurowaniu znacznie spadła śmiertelność dzieci urodzonych przed terminem.
Zdarzenie to spowodowało wprowadzenie wielu pozytywnych zmian na oddziałach położniczych. Zaniechano przede wszystkim oddzielania noworodków od swoich mam, dzięki czemu w każdej chwili mogą się do siebie przytulić. Powstało również zalecenie by nie zabierać maleństwa zaraz po narodzinach do badania, mierzenia i ważenia. Powinno się pozwolić mu poleżeć na nagim brzuchu mamy co najmniej 20 minut.
Co raz więcej szpitali stosuje kangurowanie również w postępowaniu z wcześniakami. Kiedy tylko stan dziecka się ustabilizuje, mama może tulić je do swojego ciała.
Badania przeprowadzone na Uniwersytecie Bar-Ilan w Izraelu wśród dzieci do 10 roku życia wykazały, że korzyści płynące z kangurowania dotyczą nie tylko wcześniaków i są znacznie bardziej długofalowe niż dotychczas przypuszczano.
Sprawdź, jakie konkretne korzyści niesie ze sobą kangurowanie:
Narodziny to ogromne przeżycie dla dziecka. Stres jaki towarzyszy maluchowi jest wprost niewyobrażalny. Przytulenie się do nagiego ciała mamy pozwoli odzyskać spokój i poczuć się bezpiecznie. Noworodek i jego mama mają niepowtarzalną szanse zapoznania się ze swoim zapachem i dotykiem.
Mimo, że dziecko jest już poza brzuchem mamy, więź między nimi jeszcze długo będzie bardzo silna. Kangurowanie bardzo pozytywnie wpływa na samopoczucie mamy. Dzięki niemu uspokaja się, nabiera pewności siebie i zaczyna wierzyć w swoje kompetencje. To ogromna pomoc w pokonaniu baby bluesa.
Kangurowanie przyspiesza obkurczanie się macicy i wpływa na zmniejszenie krwawienia po porodzie.
Żadna technika usypiania nie zastąpi przytulania się do mamy. Zwłaszcza w pierwszych tygodniach życia maleństwo potrzebuje bliskości mamy, żeby poczuć się na tyle bezpiecznie by spokojnie zasnąć. A wiadomo – spokojny sen dziecka jest kluczowy dla jego zdrowia i prawidłowego rozwoju. Zyskuje na tym także i mama, która ma okazję odpocząć.
Maluszek przytulony do piersi to podświadomy sygnał dla organizmu mamy, że czas zacząć „produkować” mleko.
Dotyczy to przede wszystkim wcześniaków, ale nie tylko. Badania wykazały, że podczas kangurowania oddech matki stymuluje oddychanie dziecka poprzez zrównanie rytmów. Rzadziej zatem występują epizody zaburzenia oddechowego.
Leżąc na piersi mamy brzuszek dziecka jest w naturalny sposób delikatnie masowany. Umożliwia to łatwiejsze wydostanie się gazów z maleńkich jelit.
Dzieci kangurowane są spokojniejsze i bardziej pewne siebie i odporne na stres.
Kangurować może a nawet i powinien też tata. Pozwoli to na wytworzenie głębokiej więzi między nim a dzieckiem. Tata poczuje się w ten sposób jeszcze bardziej potrzebny a także zdoła odrobinę odciążyć partnerkę.
Nie ma też przeszkód by kangurowaniem zajął się inny bliski krewny np. dziadkowie czy rodzeństwo lub nawet rodzice zastępczy.
Przede wszystkim pamiętaj, że kangurowanie to zawsze kontakt skóra do skóry. Pomiędzy ciałkiem dziecka a Twoim nie może być żadnej koszulki. Można rzecz jasna przykryć plecki dziecka, żeby nie zmarzło oraz założyć mu pieluszkę, nie powinna ona jednak sięgać powyżej pępka.
Dzieciom z niską masą urodzeniową lub urodzonych przedwcześnie można założyć skarpeteczki i czapeczkę.
Dziecko powinno być położone na brzuchu w pozycji pionowej. Pozwól by samo wybrało która pierś będzie jego poduszeczką. Jeżeli dziecko szybko wyciszy się i uśnie, to jest to najlepszy znak, że kangurowanie sprawia mu przyjemność.
Kangurowanie powinno trwać co najmniej godzinę. Im dłużej jednak trwa tym lepiej. Najlepiej by odbywało się codziennie przynajmniej do 3 miesiąca życia.
Do kangurowania najlepiej założyć rozpinaną z przodu koszulę lub bluzę na tyle szeroką, że możliwe będzie otulenie dziecka. Są też specjalne chusty, dzięki którym można jednocześnie kangurować i zajmować się innymi rzeczami.
Najlepiej jednak, jeżeli tylko możesz sobie na to pozwolić, usiądź lub połóż się z dzieckiem. Zdrzemnij się, poczytaj książkę, posłuchaj muzyki. Kangurowanie to wspaniałe doświadczenie i ogromna przyjemność. Korzystaj z niej jak najwięcej, póki możesz.