Ciąża i poród (573 Wątki)
Hej dziewczyny :).
Jestem z wami już jakiś czas na forum ale naprawdę bardzo długi czas zabierałam się za napisanie tego postu ... Jakiś czas temu dowiedziałam się że jestem w ciąży , początkowo jak test pokazał dwie kreski nie mogłam w to uwierzyć zrobiłam kolejny i kolejny i trochę ochłonęłam powiedziałam sobie Paulina nie zastawiaj się pamiętasz co było kiedyś ? Też było szczęście ale była pozamaciczna... Zrobiłam betę , potem kolejna , rosła pojawiła się nadzieja ale i wciąż strach czy miejsce jest prawidłowe czy znów nie w jajniku ( poprzednio była umieszczona w lewym jajowodzie i musiał on zostać usunięty ) w końcu wizyta u lekarza i tak udało się ! Wsyztsko jest jak należy ale kilka dni temu spotkała mnie przykra sytuacja przykrwawilam... Płacz , nerwy , roztrzesienie i wizyta u lekarza ' wszyscy zdrowi i cali ' i wtedy tylko tyle chciałam usłyszeć lekarz mówi że ciężko mu jest przyczynę rozpoznać może być ze jakiś stan zapalny dostalam antybiotyk , leki na podtrzymanie i zastrzyki przeciwzakrzepowe neoparin ja która tak bardzo boi się igieł każdego dnia boi się teraz żeby wsystsko było dobrze i ładuje kolejne zastrzyki prosto w brzuch ... Nie wiem co powiedzieć dziewczyny potrzeba mieć naprawdę dużo siły , niedługo prenatalne trzymajcie za mnie mocno kciuki proszę :) dlatego jest mnie tu znacznie mniej naprawdę ciężko znoszę ta ciążę mimo to staram się tutaj być z wami ale czasem jestem tak zmęczona albo tak źle się czuje że nie daje rady ,całymi dniami mdłości , ogólne osłabienie mam nadzieje że minie to niebawem
2022-07-29 12:56
MamaLauryG może widzi że poświęcasz jej trochę mniej czasu. Wiadomo, ciąża, gorsze samopoczucie i pewnie chce więcej uwagi. Uważaj tylko na siebie. Moja kuzynka była w ciąży i często krwawiła. Miała roczne dziecko w domu które nie chodziło (problemy z napięciem mięśniowym) i nauczyła go że nie może go nosić. Jak potrzebował jej uwagi to podchodziła, klęczała i go przytulała. A że mąż całymi dniami w pracy to w ogóle ciężko miała. Do tego stopnia że maluch musiał jeść posiłki na ziemi. No ale dała radę ;)
2022-07-28 21:05
Oj tak mój skończył rok i ciągle domaga się uwagi nawet nie lubi się sam bawić
2022-07-26 16:58
Też mi się wydaje, że trudniej z roczniakiem bo trzeba mu dużo uwagi poświęcać i takie dziecko samo się sobą nie zajmie
2022-07-26 13:52
Powiem wam że z Laura jest ciężko ostatnio ona chce się nosić o wiadomo wezmę ja na chwilę ale zaraz staram się ją jednak położyć żeby też się nie nadwyrężać szczególnie że Laura do lekkich dzieci nie należy widać że ostatnio szuka więcej uwagi
2022-07-25 14:41
Miśka Pyśka z drugiej strony taki roczniak potrzebuje jednak dużo uwagi. Ja mam teraz roczniaka i nie wyobrażam sobie mieć jeszcze niemowlaka w domu. Mały jeszcze nie chodzi, jedynie raczkuje i przy meblach popyla ale trzeba go mieć cały czas na uwadze i on też domaga się tej uwagi.
2022-07-22 09:08
u mnie niby teście z nami mieszkają ale szczerze to sobie radzę jak jesteśmy sami tylko że córka ma 2 latka, ale myślę że z roczniakiem jest łatwiej bo nie zrobi nic maleństwu a taki dwulatek już coś może zrobić trzeba mieć oczy dookoła głowy
2022-07-21 23:48
U mnie też druga ciąża środków. Razy gorsza porod 100 razy gorszy... Starania!! Rok czasu a pierwsza za 1. Ale za to teraz przy drugim wszystko sto razy łatwiej jak już się pojawił;)
2022-07-20 23:54 | Post edytowany:2022-07-20 23:58
MamaLaury rozumiem jak najbardziej, ja sama też zwlekałam z informowaniem bliskich dość długo.
Ja myślę, że ten basen możesz na luzie odpuścić. Na kręgosłup możesz zawsze w domu z piłką poćwiczyć delikatnie. A przynajmniej nie ryzykujesz infekcji.
No to prawda,pierwsza ciąża to się kobietą bardziej stresuje ale chyba też dlatego, że w kolejnej nie bardzo ma czas. Przynajmniej jak jest mała różnica wieku. U mnie 2 lata i ja nie.mialam za bardzo czasu się nad ciąża zastanawiać bo musiałam się starszym synem zajmować.
Mnie w drugiej ciąży na szczęście mniej wymioty męczyły ale zdarzyło się, że biegłam do WC a syn za mną stał i patrzył. Już później od razu mówił mama rzyga :D
Ale dużo mi wtedy mąż pomógł bo praktycznie całkowicie przejął na początku ciąży opiekę nad synem i ja jak chciałam to mogłam leżeć czy się zdrzemnąć.
