Macierzyństwo po długim czasie

Myślę że to zależy od charakterów rodzeństwa. 

Mi się wydaje, że posiadanie większej liczby rodzeństwa, czy rodziny ma więcej plusów niż minusów. Mamy kompanów do zabawy w dzieciństwie i wsparcie w latach późniejszych. Święta, czy spotkania w większym gronie też są o wiele radośniejsze.

A co do mody na "drugą młodość", to może nie nazwałabym tego modą, a raczej zmianą podejścia i mentalności w społeczeństwie. Kilkanaście, czy kilkadziesiąt lat temu, osoba około 40 lat to miała bliżej do babci, niż matki. Teraz nie raz w tym wieku rodzi się pierwsze dziecko, dlatego też nikogo nie dziwi kobieta w tym wieku z wózkiem.

Ja mam dwie siostry ale tylko z młodszą mam większy i częsty kontakt.Wiem,że zawsze mogę na nią liczyć.Starsza jest zarozumiała i egoistyczna,taka była od dziecka.

Ja ogólnie lubię spotkania rodzinne, święta spędzać w większym gronie.Nie wyobrażam sobie nie mieć rodziny lub nie mieć rodzeństwa, ale wiadomo, tego się nie wybiera i trzeba życie brać takim jakie jest.

Mój synek z jednej strony lubi być jedynakiem bo cały czas poświęcam jemu i to jemu kupujemy wszystko. Mimo wszystko zawsze chciał mieć rodzeństwo żeby móc się bawić z kimś. Myślę że o w dorosłym życiu fajnie mieć rodzeństwo bo można się nawzajem wspierac o pomagać sobie. Ja mam 3 rodzeństwa i w sumie to się cieszę. Zawsze miał mi kto zostać z dzieckiem jak potrzebowałam itd

Nie nazwałabym tego modą. W obecny czasie wiele par zmaga się z niepłodnością lub odkłada macierzyństwo na dalszy plan spełniając plany zawodowe I nie zdają sobie sprawy że im poźniej tym trudniej o ciążę. Mnie późne macierzyństwo kojarzy się raczej z długimi staraniami o dziecko i leczeniem niepłodności. Myślę że to najczęstsza przyczyna ”późnego” macierzyństwa���

Moniczka miałam takie momenty ale wiesz u mnie rzadko się zdarzały bo ja jestem typem samotnika też ale też dusza towarzystwa zawsze przeciwstawne cechy u mnie występowały na raz często w takich momentach odzywał się samotnik i nie potrzebowałam po prostu być z kimś ale czsdem zdarzało się że chciałbym mieć nawet mamie mówiłam o tym że chciałabym ale wyszło jak wyszło że jestem jedynaczka ale powiem tak często zdawałam sobie sprawę że mam spokój z nikim się dzielić nie muszę bo jak się ma rodzeństwo to po równo każdemu iyd widziałam u kuzynostwa że na każdym kroku bitwa bo musi być po równo albo jeden chciał więcej i kłótnie to chyba zaleta jedna z niewielu w byciu jedynaczka. 

Niektórzy planują tak że są duże różnice wiekowe a u niektórych czasem jest to wpadka

Aissa,a powiedz,Ty jako jedynaczka nie miałaś czasem momentów,że np. było Ci smutno,że nie masz rodzeństwa?

Moja córka dopóki nie pojawił się brat to często marudziła ,że nie chce być sama,że wszyscy w klasie u niej mają rodzeństwo a ona nie itd.