Kładzenie dziecka na brzuchu

Na szczęście mamy są teraz dużo bardziej świadome, niż kiedyś. Nie boją się również sprzeciwić. Kiedyś było tak, że jak coś mama lub teściowa powiedziały, to było święte, teraz już na szczęście jest trochę inaczej. 

Na brzuszku trzeba kłaść jak najszybciej i jak najdłużej. Córka była bardzo przeciwna tej pozycji. Dopiero fizjoterapeutka poleciła nam poduszkę rehabilitacyjną do podkładania pod paszki, dzięki której od razu załapała o co chodzi ale wtedy miała już 4 mce. Synek nie był aż takim przeciwnikiem tej pozycji i dawał się na chwilę kłaść na brzuchu. A potem nie chciał już leżeć inaczej ani chwili. 

Kiedyś nie było takiej wiedzy na temat chodzików, więc niektórzy mieli. Teściowie byli zdziwienie dlaczego nie chcę chodzika, bo oni wsadzali do tego męża a ona się odpychał i walił w ściany w całym mieszkaniu. Ale im wytłumaczyłam skutki i dali spokój. Dla mnie chodzik to gadżet, którym ktoś chce zająć dziecko, żeby nie musieć się przy nim schylać :) 

Moja nie lubiła na brzuchu leżeć dopóki nie zaczęła się sama obracać wtedy polubiła 

Moja pierwsza córka uwielbiała spać na brzuchu i w takiej pozycji zawsze spała najdłużej. Ale nie lubiła być na brzuchu w trakcie zabawy ;-) Ale jak już sama zaczęła się przekręcać to było jej wszytko jedno.

A co do chodzika jestem przeciwna, bo jak tutaj dużo dziewczyn napisało, może powodować wady postawy. Chociaż moja mama mi powiedziała, że ja w ogóle nie raczkowałam tylko do chodzika mnie wkładali ;-) 

U nas córka tylko na brzuchu nie było opcji odłożyć jej inaczej bo płakała. Syn za to wolał na plecach na brzuchu nie bardzo często musiałam go Czyms interesować zeby położyć na brzuchu by mógł ćwiczyć 

U nas z kadzeniemna brzuszku był problem. Bo pierwszy kikut dość długo się trzymał. A później problemy z biodrekami i twbcske ustrojstwa które musiała całymi dniami nosić. Ale za to ładnie wszystko nadrobiła i nie ma problemów z bioderkami 

My zaczęlismy klasc malego na brzuszku jak tylko odpadł mu kikut. Na szkole rodzenia polożna wlasnie tak radziła, oczywiscie dla odwaznych rodzicow, ktorzy mają doswiadzczenie wskazane jest od pierwszych dni. Na poczatku rzeczywiście jest ciężko- dziecko nie lubi tego, bardzo sie denerwuje, ale z biegiem czasu jest coraz lepiej:) mozna przed nim szelescić jakąs zabawką, najlepiej w kontrastowych kolorach, tak aby mialo motywację do podnoszenia glowki, poniewaz wlasnie o to nam najbarddziej chodzi. 

Monia, nie ma problemu. Niestety jeszcze nie wszystko działa