Spanie

Rena u mnie to samo ciężko by było bez męża na samym początku chyba z głodu bym szybciej chudła 

Megg, to nie miałaś za wesoło. Ja sobie początków bez męża nie wyobrażam. Jak sobie przypomnę co to było, to aż strach do tego wracać. Teraz już nawet mam czasami czas przygotować coś na ciepło i to zjeść sama, jak się mały bawi. Już zauważalnie mniej potrzebuje tego ciągłego ssania cyca połączonego ze spaniem na mnie. 

Ja muszę razem z córeczką jeść bo jak nakarmie najpierw ja a potem sama chce zjeść to przyjdzie i będzie marudzić że też chce i muszę się dzielić :p

Megg no to rzeczywiście łatwo nie było u mnie początki wyglądały tak że z tego całego przejęcia zapominałam jeść śniadanie . I nie raz piłam zimna kawę :D teraz dzień zaczyna się tak że wkładam synka do fotelika robię nam śniadanie , kawę herbatkę i jemy razem posiłek :) 

Zimne napoje gorące to ja piję do dziś hehe co do jedzenia staram się jeść ciepłe

Megg u mnie picie zimnej kawy czy zimnych już posiłków to była norma :) 

Megg no to lekko nie masz. Ja mogę spokojnie zjeść śniadanie pod warunkiem że się z córeczką podzielę hehe

Rena u nas czas po urodzeniu zbiegł się z remontem nowego mieszkania i niestety na męża nie mogłam liczyć. Jadłam najczęściej na stojąco i z dzieckiem na ręku....koszmar. Teraz już czasem dam radę zjesc siadając przy stole, ale i tak synka mam ciagle przy sobie bo mąż w pracy. Kiedy ostatnio miał urlop i zajął się nim to poczułam jaki to komfort zjeść śniadanie na spokojnie.