Zasady życia z psem i dorastającym niemowlakiem

Zasady życia z psem i dorastającym niemowlakiem

Narodziny dziecka to wyzwanie dla rodziców, ale także pozostałych członków rodziny, w tym zwierząt domowych, między innymi psa. W momencie, kiedy  już pies zaakceptował noworodka, przyzwyczaił się do jego obecności, płaczu oraz zapachu, kolejnym etapem jest fakt, że dziecko dorasta, zaczyna obroty z brzuszka na plecy i odwrotnie, próbuje raczkować, czworakować, chodzić, poznawać miejsce, w którym mieszka, chce wszystkiego dotknąć i jest po prostu ciekawe świata. Małe dziecko naturalnie chce eksplorować świat przez dotyk i może nieświadomie stresować psa.

Życie z psem i dorastającym niemowlakiem wymaga jasnych zasad, które zapewnią bezpieczeństwo i harmonię w domu.

1. Bezpieczeństwo na pierwszym miejscu

• Nigdy nie zostawiaj psa i dziecka samych bez nadzoru, nawet jeśli pies jest łagodny. Pies to zwierzę, nigdy nie wiemy jak się zachowa, gdy jego przestrzeń zostanie naruszona.
• Naucz dziecko szacunku do psa – żadnego ciągnięcia za uszy, ogon, wchodzenia na psa czy zabierania mu jedzenia. Jeśli dziecko zaczyna łapać psa za łapy lub ogon, delikatnie odsuwaj rączkę i powtarzaj np. „Nie tu, dotykamy tu” (wskazując bezpieczniejsze miejsce).  Ucz od początku delikatnego dotykania psa, pokazuj jak głaskać, nie klepać. Gdy głaszczesz psa, rób to tylko w miejscach, które lubi (np. za uszami, po boku), i mów na głos: „Głaszczemy delikatnie”. Dzieci uczą się przez naśladowanie – im częściej będzie widziało odpowiednie zachowanie, tym szybciej je zrozumie.
• Dziecko nie powinno przeszkadzać psu, gdy ten je, śpi lub odpoczywa. Możesz wprowadzić jasne zasady: „piesek odpoczywa, nie dotykamy” gdy leży na legowisku.

2. Przestrzeń i granice

• Pies powinien mieć swoje bezpieczne miejsce, np. legowisko, gdzie może się wycofać, gdy ma dość i dziecko nie powinno mieć do niego dostępu. 
• Dziecko powinno mieć swoją strefę do zabawy, do której pies nie ma wstępu (np. kojec, mata do zabawy)

3. Nauka interakcji

 

• Nagradzaj psa za spokojne zachowanie przy dziecku – np. daj smaczek, gdy siedzi obok i nie narzuca się. Jeśli Twój pies ma problem z szybkim ruchem dziecka, możesz go również nagradzać za spokojną reakcję ulubionym smakołykiem. 
• Możesz wprowadzić krótkie i kontrolowane interakcje – np. pozwolić psu obwąchać rączkę dziecka, ale nie wymuszać kontaktu.
• Jeśli pies unika dziecka, nie zmuszaj go do bliskości – niektóre psy lubią mieć kontrolę nad sytuacją i mogą stresować się niespodziewanym dotykiem.
• Ucz dziecko, jak delikatnie dotykać psa i nie wymuszać kontaktu.
• Nie pozwalaj psu skakać na dziecko – nawet w zabawie.
• Psy  mogą być także nadwrażliwe na hałas – warto wprowadzić stopniowe przyzwyczajanie do głośniejszych dźwięków (np. śmiech, krzyki, zabawki). Piszczących i grających zabawek dzieci mają czasami sporo, warto wcześniej wsiąść taką zabawkę, włączyć przy psie i nagradzać go smaczkiem żeby dobrze skojarzył dźwięk.

4. Organizacja codzienności

• Spacery – najlepiej w wózku/nosidle i z psem na smyczy, żeby oboje mieli ruch.
• Rutyna – zarówno pies, jak i dziecko czują się lepiej, gdy wiedzą, czego się spodziewać (np. stałe godziny karmienia, spacerów, snu).
• Zajęcie dla psa – zabawy węchowe i kongi  wypełnione jedzeniem, gryzaki – żeby piesek  nie czuł się pominięty, gdy zajmujesz się dzieckiem.
• Jeśli pies jest zbyt pobudzony to najlepiej zmęczyć go pracą umysłową np. nauka nowych sztuczek 
• Ważne jest również nauczyć psa komend „ na miejsce”, gdzie czuje się bezpiecznie i wie, że tam dziecko go nie dosięgnie. Komenda „zostaw” i „ zostań” - pomoże kontrolować psa w sytuacjach, gdy dziecko zaczyna być bardziej ruchliwe.

5. Spokój i cierpliwość

 

• Psy mogą być zazdrosne o dziecko – warto poświęcać im czas na zabawę i pieszczoty.
• Może to być wspólna zabawa, u nas sprawdza się gra balonem, siedzimy z synkiem w jego ogromnym kojcu, piesek na zewnątrz i odbijam mu balonikiem,  a dziecko bacznie obserwuje grę. 
• Niektóre psy są bardziej wrażliwe na hałas i chaos – jeśli Twój pies reaguje stresem, możesz  stworzyć mu „cichą strefę” w domu.
• Dostosuj się do tempa dziecka i psa – każde z nich uczy się interakcji we własnym tempie.

 

Jako posiadaczka psa rasy border collie wiem, że to wrażliwe psy, i bardzo często potrzebują  kontaktu z opiekunem. Podczas opieki nad dzieckiem staram się włączyć psa do wspólnych zabaw i zadań.  Zależy mi, aby dziecko traktowało z szacunkiem każde zwierzę,  i żeby nasz pies stał się jego najlepszym kompanem.