Jak powinien przebiegać rozwój postawy u dziecka? Jakie zachowania w okresie noworodkowym, niemowlęcym i poniemowlęcym powinny nas niepokoić? Na te pytania odpowiada Magdalena Zujewicz, fizjoterapeutka dziecięca i terapeutka SI.
Kształtowanie się postawy ciała dzielimy na kilka etapów, zmienia się ona przez całe życie i zależy od czynników wewnętrznych i zewnętrznych.
Noworodek posiada zupełnie inne proporcje ciała niż osoba dorosła. Główka noworodka jest duża i ciężka, natomiast kończyny dolne są krótkie to sprawia, że środek ciężkości ciała znajduje się dość wysoko. Natomiast głowa dorosłego człowieka jest znacznie mniejsza, natomiast kończyny dolne są długie w ten sposób ciężar ciała znajduje się już niżej w okolicy obręczy biodrowej.
W rozwoju postawy ciała wyróżniamy kilka podstawowych etapów:
Okres noworodkowy – to czas w którym dziecko nadal przypomina fasolkę ale w miarę rozwoju i siły ciężkości która działa na dziecko jego ciało staje się coraz bardziej proste. Główka jest większa klatki piersiowej, barki są lekko uniesione, szyja krótka, a brzuch stosunkowo duży.
- skręcanie główki wyłącznie na jedną stronę lub głowa stale ułożona na boku (leżenie na plecach),
- brak prób unoszenia głowy w czasie leżenia na brzuchu,
- odgięciowe ułożenie dziecka.
Okres niemowlęcy – jest to bardzo ważny okres. Dziecko ucząc się nowych umiejętności dąży do pionizacji ciała. Pionizacja ciała u niemowlaka powoduje:
- Przemieszczenie środka ciężkości ciała w górę i w przód;
- przemieszczenie narządów jamy brzusznej;
- zaznaczanie lordozy lędźwiowej;
- zapoczątkowanie przodopochylenia miednicy;
- zmniejszenie zgięciowego ustawienia kończyn;
- zmniejszenie szpotawości uda;
- stopy pozornie płaskie.
czytaj dalej artykuł pod zdjęciem
Poznaj kubek z rurką i odważnikiem rekomendowany przez neurologopedów od 6 m.ż.>>
- dłonie stale zaciśnięte w pięści,
- w leżeniu na brzuchu brak podporu na przedramionach a później na dłoniach.
- nieumiejętność utrzymania sztywno głowy podczas noszenia,
- skręcanie główki zazwyczaj w jedną, preferowaną stronę, często połączone z odgięciem pleców ku tyłowi,
- brak obrotów,
- nie pojawianie się pozycji czworaczej, siedzącej i stojącej.
Okres poniemowlęcy – okres ten trwa od 1 roku do 3 roku życia:
Kręgosłup przyjmuje kształt esowaty. Jest ukształtowana lordoza szyjna, kifoza piersiowa i wyraźnie zaznaczona lordoza lędźwiowa, a miednica przesuwa do przodu i odchyla w tył.
czytaj dalej artykuł pod zdjęciem
- brak umiejętności samodzielnego chodzenia (18 miesiąc),
- brak umiejętności samodzielnego wchodzenia po schodach krokiem dostawnym (17–20 miesiąc),
- niewspinanie się na sprzęty/meble (18 miesiąc),
- brak dążenia do samodzielnego wykonywania czynności i poznawania otoczenia (2 lata),
- nieumiejętność stania na jednej nodze nawet przez chwilę (3 lata),
- siadanie tylko w jeden, preferowany sposób, np. w literę “W”, po turecku, z jedną nogą pod pośladkiem
Autor porady: Magdalena Zujewicz, fizjoterapeutka dziecięca i terapeutka SI. Poznaj eksperta>>