Jak uniknąć kłótni z partnerem przy dziecku? Postanowiliśmy z mężem zastanowić się nad zasadami wychowania dzieci, jakie będą panować w naszym domu, zanim jeszcze maluchy pojawiły się na świecie. Wiedzieliśmy, że nie uda nam się ustalić wszystkiego i wiele sytuacji, zachowań nas zaskoczy. Mieliśmy jednak nadzieję, że wielu konfliktów na tym podłożu uda nam się uniknąć. Chcieliśmy dopracować reguły, by w wielu sytuacjach mieć wspólne stanowisko, nie ścierać i nie kłócić się przy maluszku. Drugim krokiem było przemyślenie tego, co robić jeśli konflikt, różnica zdań jednak się pojawi.

Czego unikać podczas konfliktowych sytuacji, które widzi dziecko?

• podniesionego głosu, krzyku;
• stłumionego głosu;
• atakowania komunikatami TY: „bo Ty mi nie pomagasz”;
• generalizowania: „bo Ty zawsze”, mówienia o dawnych nieporozumieniach;
• podważania autorytetu partnera, obrażania;
• gwałtownych ruchów, gestów;
• trzaskania drzwiami, rzucania przedmiotami itp.;
• gróźb: „Zobaczysz, jeszcze Ci pokaże jak to się robi!”;
• płaczu tuż po kłótni.

Co może czuć dziecko, gdy jest świadkiem kłótni rodziców?

Nawet maluszek, który jeszcze niewiele rozumie z Waszych słów, może poprzez gesty, podniesiony głos, mimikę poczuć zaniepokojenie, lęk, poczucie winy. Synek/ córeczka wyczuje napięcie i złe emocje między Wami, nawet jeśli staracie się je ukryć, mówiąc do siebie „tylko nie przy dziecku” w nieprzyjemny sposób. Poczucie bezpieczeństwa maluszka zostaje zachwiane.
Pamiętajcie! Kiedy dziecko jest starsze, powstrzymajcie się od wciągania go w kłótnie (na przykład zmuszanie do opowiedzenia się po jakiejś stronie)! Takim zachowaniem wyrządzicie dziecku tylko krzywdę.

Jak dziecko może odreagowywać kłótnie rodziców?

• złością, agresją;
• brakiem apetytu;
• moczeniem w nocy;
• bólem brzuszka.

Tak jak wspomniałam na początku, ustaliliśmy z mężem zasady rozwiązywania konfliktów, by wzajemne nieporozumienia nie miały negatywnego wpływu na nasze pociechy. Kłótnię zamieniliśmy na rzeczową dyskusję.

Sposoby łagodniejszego rozwiązywania konfliktów:

• mimo wielu emocji postarać się nie podnosić głosu, ale też nie szeptać tajemniczo w drugim pokoju;
• używać komunikatu JA: „ Potrzebuję wsparcia”, „Czuję złość” (skupiając się na swoich uczuciach);
• skoncentrować się na jednej sytuacji, bieżącym problemie;
• okazywać sobie wzajemny szacunek, mimo odmiennych opinii.

Jeśli umiecie przy dziecku porozmawiać w ten sposób, nie musicie się bać, że „dziecko usłyszy”! Mimo sytuacji, która pokazuje, że się ze sobą nie zgadzacie, poczucie bezpieczeństwa nie zostanie zachwiane. Pokażcie maluszkowi, że można się pogodzić mimo wcześniejszego nieporozumienia.

Im starsze dziecko, tym więcej może nauczyć się z danej „lekcji”. Twoja pociecha zauważy, że mimo innych poglądów rodzice umieją spierać się bez krzyku, agresji. Czego starszaki mogą się nauczyć, widząc Was w sytuacji wymiany zdań, rzeczowej dyskusji?

• wypowiadania własnego zdania, opinii;
• braku strachu przed dyskusją;
• wypracowywania wspólnych rozwiązań.

Nie poddawajcie się, nawet jeśli pierwszy raz nie będzie idealny. Warto nad sobą pracować biorąc pod uwagę dobro naszych pociech i naszego związku.