Zapewne nie jeden raz zdarzyło się każdej mamie wstać w nocy do płaczącego dziecka. Zdarzają się również sytuacje, gdy rodzice odrywają zupełnie przypadkiem, że ich dziecko wstaje w nocy niepostrzeżenie, przechadza się po mieszkaniu, a nawet bawi się swoimi zabawkami i pomimo iż ma otwarte oczy, a nawet może udzielać odpowiedzi na zadawane pytania robi to przez sen.
Takie sytuacje dość często zdarzają się małym dzieciom. Szacuje się, że od 15 do 50 procent dzieci w wielu od 4-12 lat chodzi we śnie, a takie zjawisko nazywa się somnambulizmem, sennowłóctwem lub potocznie mówiąc lunatykowaniem.
Lunatyzm to nieświadome wstawanie dziecka lub dorosłego podczas snu, chodzenie po mieszkaniu/domu ale niekiedy również wychodzenie na zewnątrz. Lunatykowanie nie jest chorobą, ale najczęściej związane jest z niedojrzałością układu nerwowego, więc wraz z rozwojem dziecka takie sytuacje będą rzadsze, dlatego też do tematu lunatykowania należy podejść ze spokojem i wyrozumiałością.
Kiedy odkryjemy, że nasze dziecko lunatykuje absolutnie nie należy go budzić, ponieważ może się czuć wystraszone, kiedy nagle w ciągu nocy zorientuje się, że jest np. na środku salonu. Dziecku któremu zdarza się w nocy lunatykować przede wszystkim należy zapewnić bezpieczeństwo poprzez usunięcie niebezpiecznych przedmiotów leżących na podłodze, zabezpieczeniu drzwi, okien ( najlepiej na klucz który będzie poza jego zasięgiem), schodów ( poprzez założenie bramek zabezpieczających), a kiedy zauważymy że dziecko chodzi we śnie po mieszkaniu należy wziąć go za rękę i spokojnie odprowadzić do łóżka.
Lunatykowanie zazwyczaj nie wymaga leczenia ( w skrajnych przypadkach kiedy dziecko odczuwa chroniczne zmęczenie lub czynności które wykonuje podczas lunatykowania zagrażają jemu lub bliskim lekarz może zalecić podawanie leków lub celowe wybudzanie dziecka podczas snu – przerywa się cykl snu zapobiegając lunatykowaniu).
Rodzice lunatykujących dzieci powinni zadbać o to aby dziecko przed snem nie jadło ciężkostrawnych posiłków, nie piło napojów z kofeiną np. cola, zrelaksowało się przed snem ( stres może sprzyjać lunatykowaniu). Należy pilnować, aby dzieci kładły się spać o regularnych porach, a podczas snu zapewnić im ciszę i spokój oraz dopilnować, aby przed snem załatwiły potrzeby fizjologiczne, które również mogą być przyczyną nocnych wędrówek.
Zarówno dzieci jak i dorośli którym zdarza się chodzić podczas snu następnego dnia nie pamiętają niczego, co zdarzyło się w nocy i tylko porozrzucane przedmioty, otwarta lodówka lub przebudzenie się w innym miejscu, pokoju niż tym, w którym się zasypiało może sugerować nocne spacery.