Po porodzie każde dziecko przechodzi rutynowe badania, które mają na celu ocenę jego stanu zdrowia. Dowiedz się, jakie zabiegi wykonuje się u dziecka tuż po narodzinach i czemu one służą.
Tuż po narodzinach, jeszcze przed przecięciem pępowiny, położna ułoży Ci dziecko na piersi i brzuchu. Będziesz mogła wreszcie przytulić i pogłaskać swoje maleństwo, po tylu miesiącach oczekiwania. To ważne chwile dla Was, ponieważ właśnie wtedy zaczyna rodzić się między Wami wyjątkowa więź. :-)
Pierwszy kontakt „skóra do skóry” daje wiele korzyści, zarówno Tobie, jak i dziecku. Maluszek kolonizuje się florą bakteryjną mamy, co wpływa pozytywnie na jego odporność. Bliski kontakt sprzyja również karmieniu piersią, ponieważ zapach mamy może pobudzić u maluszka odruch ssania. Poza tym wczesne przystawienie do piersi, zwiększa szanse na długie karmienie.
Dodatkowo Twój głos, dotyk i zapach z pewnością uspokoją maluszka, dzięki temu łatwiej zaadaptuje się do nowych warunków.
Pamiętaj! Wasz kontakt nie powinien być zakłócony przez 2 godziny po porodzie. Światowa Organizacja Zdrowia (WHO) zaleca rozpoczęcie kontaktu skóra do skóry natychmiast po narodzinach, w ciągu pierwszych 5 minut, o ile nie ma przeciwwskazań medycznych.
Jest to pierwszy zabieg, który wykonuje się u noworodka. Z jamy ustnej i nosa za pomocą gumowej gruszki bądź cewnika usuwane są resztki śluzu. Czynność ta udrażnia drogi oddechowe, ułatwiając nabranie pierwszego oddechu przez Twojego maluszka.
Po porodzie, jeszcze na sali porodowej, noworodkowi zakłada się na rączkę lub nóżkę specjalną bransoletkę identyfikacyjną, na której podane są jego dane: imię i nazwisko mamy, dokładną datę i godzinę porodu, a także płeć malucha (litera C oznacza córkę, natomiast S synka). W przypadku ciąży mnogiej, podaje się kolejność przyjścia na świat dzieci, oznaczając je rzymskimi cyframi.
Przed zapięciem bransoletki, mama lub obecny na sali porodowej tata dziecka powinni sprawdzić zawarte na kartce dane i potwierdzić ich zgodność.
Pamiętaj! Nie wolno zdejmować maluszkowi opaski w czasie pobytu na oddziale.
Pępowinę należy przeciąć, gdy przestaje tętnić. Jest to moment, kiedy zaczyna odklejać się łożysko. Trwa to zazwyczaj od kilku do kilkudziesięciu minut po narodzinach dziecka.
Sznur pępowinowy może przeciąć położna lub obecny przy porodzie tata. Pamiętaj jednak, by nie zmuszać partnera, jeśli ma jakiekolwiek wątpliwości. Musi być przekonany, że chce to zrobić sam.
Tuż przed zabiegiem, położna zakłada dwie plastikowe klamry w odległości ok. 3-4 cm od brzucha dziecka. Następnie Twój partner za pomocą nożyczek chirurgicznych robi pomiędzy nimi cięcie.
Po odpępnieniu, na życzenie rodziców, położona pobiera krew pępowinową. Taki zabieg trwa około 5 minut i jest całkowicie bezbolesny, zarówno dla Ciebie, jak i maluszka.
Po odpępnieniu maluszek zazwyczaj przenoszony jest do tzw. kącika noworodka, gdzie przechodzi rutynowe badania. W niektórych szpitalach, gdzie respektuje się prawo nieprzerwanego kontaktu „skóra do skóry”, ocenę dziecka wykonuje się, gdy jeszcze leży na brzuchu mamy.
Lekarz podczas badania, ocenia kolor skóry, napięcie mięśni, reakcje na bodźce, krążenie i oddech. Za każdą z wymienionych cech maluch może otrzymać od 0 do 2 punktów czyli maksymalnie 10, ale już od 7 i wyżej dziecko uważa się za urodzone dobrym stanie. W przypadku 5 i mniej punktów wymagane jest podanie tlenu.