zaburzenia integracji sensorycznej u dzieci

Anita.d

5265 Odsłony
19 Komentarze

Integracja sensoryczna to termin, który zyskuje coraz większa popularność. Integracja sensoryczna to nic innego jak odpowiednia reakcja organizmu na bodźce docierające z zewnątrz. Problemy z integracją sensoryczną dotyczą wielu osób. Jako Terapeuta integracji sensorycznej pozwolę sobie na wysunięcie odważnych wniosków, które dotyczą tego, że większość z nas ma zaburzoną jedną z podstawowych sfer, których dotyczy integracja. Doznania sensoryczne należy rozumieć jako doznania dotykowe, wzrokowe, słuchowe, węchowe oraz odczucie ruchu i świadomość własnego ciała w przestrzeni. Nie ma dolnej granicy wieku, która może wskazać rodzicom, kiedy należy udać się do Terapeuty Integracji Sensorycznej. Należy bacznie obserwować zachowania dziecka już od pierwszych chwil życia. Zachowaniami, które mogą sygnalizować problemy z integracją sensoryczną u najmłodszych będą m.in.:
 

• -niepokój, płaczliwość, problemy z zasypianiem u dzieci- objawy te mogą wskazywać na zaburzenia czucia głębokiego;
   
• -trudności z jedzeniem- ich przyczyną może być nadwrażliwość węchowa- dziecko nie jest w stanie zjeść jakiegoś pokarmu, ze względu na zbyt duże dostania węchowe, bądź przeciwnie, niewrażliwość węchowa, smakowa pokarm jest za mało atrakcyjny, dziecko nie czuje smaku, co nie wzbudza pożądania; Dziecko w sferze jedzenia może mieć również problemy z nadwrażliwością dotykową, może nie tolerować danej konsystencji posiłku.
   
• - niezdarność, słaba koordynacja- najczęściej przyczyną są zaburzenia czucia własnego ciała, dziecko nie ma poczucia świadomość własnego ciała w przestrzeni, nie jest świadome swojego ciężaru i swoich ruchów, nie może więc odpowiednio ich zaplanować (zaburzenia praksji);
   
• - często obija się o ścianę, mocno buja się na huśtawce- podwrażliwość dotykowa- dziecko szuka mocnych doznań;
   
• - czuje się niepewnie na niestabilnym podłożu np. materacu, przejawia duży lęk przed upadkiem lub wysokością, okazuje niepokój, gdy musi oderwać nogi od podłogi, np. wejść na schody- zaburzenia czucia głębokiego;
   
• -dziecko nie lubi dotyku innych osób,czasami dotyk matki, która go karmi powoduje, że przestaje ssać mleko- nadwrażliwość dotykowa; 
   
• -nie toleruje zabiegów higienicznych np.: mycie głowy, kąpiel, obcinanie włosów, paznokci- nadwrażliwość dotykowa;
   
• - zwykle odmawia ubierania nowych rzeczy, woli nosić stare, często już znoszone rzeczy, nie toleruje metek- nadwrażliwość dotykowa; 
   
• - uwielbia ekstremalne przeżycia np. skoki na głęboka wodę, szybką jazda na nartach na tzw. „krechę”, szybkie zjeżdżalnie wodne, ciągle mu mało, nie zwraca uwagi na niebezpieczeństwo- niewrażliwość układu przedsionkowego, poszukiwanie silnych bodźców;
   
• -nie toleruje ostrego światła- nadwrażliwość wzrokowa, dziecko nie toleruje bodźców, które dla większości są normą;
   
• -jest bardzo wrażliwe na dźwięki- nadwrażliwość słuchowa;
   
• -nie lubi jeździć samochodem- nadwrażliwość w układzie przedsionkowym;
   
• -nie znosi dotykać dłonią lub stopami różnych faktur np. piasku, trawy- nadwrażliwość dotykowa;
   
• -nadmierne ślinienie, u dzieci, u których ten odruch powinien już zanikać- zaburzenia posturalne;
   
• -brak zainteresowania nocnikiem- u starszych dzieci, może być związane z dysfunkcją zmysłu intereoceptywnego- jeśli bowiem u dziecka źle funkcjonuje zmysł interocepcji to znaczy, że najprawdopodobniej odczuwa ono inaczej niż my: ból, łaknienie, czy parcie na pęcherz lub jelita.
• Powyższe objawy to jedne z wielu, które powinny zwrócić uwagę rodzica na występujące problemy z integracją sensoryczną. Jeżeli, któreś z powyższych rzeczy wzbudzają w nas niepokój- warto udać się z dzieckiem do Terapeuty Integracji Sensorycznej, który postawi trafną diagnozę:)