Ospa wietrzna

Choroba powszechnie znana każdemu i niesłusznie postrzegana jako niegroźna. 

To choroba wirusowa przenoszona drogą kropelkową, czyli możliwe jest zarażenie przez bezpośredni kontakt, jak i przez przedmioty zawierające świeżą wydzielinę chorego. Zaraźliwość jest bardzo wysoka. Raz przebyta choroba zapewnia prawie 100% odporność. 

Wśród dzieci przebieg jest zazwyczaj łagodny. Mimo to organizowanie tak zwanych „ospa-party”, jest według mnie nieodpowiedzialne. Sama mając okazję na celowe zarażenie, wolałam tego uniknąć. Mimo iż to były święta Bożego Narodzenia i szkoda mi było nie spotkać się z najbliższą rodziną z powodu choroby dzieci. Po pierwsze dziecko było małe i nie potrafiłoby powstrzymać się od drapania, co na pewno skutkowałoby późniejszym problemem estetycznym. Po drugie nigdy nie wiemy jaki przebieg będzie miała choroba. Jednak argumentów za szczepieniem jest w mojej ocenie więcej. 

Ospa - dlaczego warto szczepić? 

• Nigdy nie wiemy jaki przebieg będzie miała choroba. Zazwyczaj łagodny przebieg dotyczy dzieci w wieku przedszkolnym i wczesno-szkolnym. Groźna jest dla dzieci poniżej 3 roku życia i dorosłych. 
• Wysoka zaraźliwość 
• Duże niebezpieczeństwo dla ciężarnych. Przed planowaną ciążą osoby, które nie chorowały, powinny się zaszczepić. 
• Ochrona przed półpaścem. Obydwie choroby wywoływane są przez tego samego wirusa. 
• Skuteczność. Dwie dawki szczepionki gwarantują, że w około 95% uniknie się zachorowania, a w pozostałych procentach przebieg będzie znacząco łagodniejszy. 

Szczepienie przeciwko ospie wietrznej należy do szczepień zalecanych, ale nie obowiązkowych. Jest więc płatne. Od pewnego czasu są grupy, dla których jest ono refundowane. Należą do nich między innymi dzieci uczęszczające do żłobka. Niestety nie są nim objęte przedszkola. 

Schemat szczepienia 

2 dawki szczepionki w odstępie minimum 6 tygodni. Optymalny odstęp czasowy między dawkami wynosi 3 miesiące. 
Najlepszym czasem jest wiek pomiędzy 12 a 18 miesiącem życia dziecka. 

Dodatkowo jest też możliwość podania szczepionki, najpóźniej 72–120 h po kontakcie z chorym. Szczepienie w takiej sytuacji nie zawsze zapobiega zachorowaniu, może jednak złagodzić przebieg choroby. 

Przeciwwskazaniem do szczepienia jest: 

• ciężkie upośledzenie odporności, 
• podejrzenie lub rozpoznanie nowotworu złośliwego krwi lub układu chłonnego, 
• przyjmowanie leków osłabiających układ odpornościowy, 
• wystąpienie w przeszłości uogólnionej ostrej reakcji alergicznej na neomycynę, 
• wystąpienie w przeszłości reakcji alergicznej na jakikolwiek inny składnik szczepionki, 
• leczenie krwią, osoczem, immunoglobulinami lub innymi preparatami krwi w okresie poprzedzającym szczepienie (zalecany odstęp pomiędzy podaniem preparatu a szczepieniem wynosi od 3 do 11 miesięcy w zależności od rodzaju preparatu), 
• ciąża. 

Gdy mój syn dostał się do żłobka, od razu postanowiłam, że go zaszczepię, bo nie chcę ryzykować, że będzie tym wyjątkiem, co ospę przejdzie ciężko. Dodatkowo za jakiś czas liczę, że pojawi się rodzeństwo, więc nie chciałabym narażać maleństwa na niebezpieczeństwo. Ja przebyłam już chorobę w dzieciństwie, mimo to będę się czuła pewniej w ciąży, gdy będę wiedziała, że dziecko nie przyniesie ze żłobka niechcianego podarku - ospy wietrznej.