Chciałabym poruszyć temat związany z opieką nad dziećmi niepełnosprawnymi, a wziął się on z potrzeby serca, ze spotkań z mamami w ośrodkach rehabilitacyjnych. Okazuje się, że bycie matką dziecka niepełnosprawnego jest tak samo trudne jak bycie dzieckiem niepełnosprawnym.
Najbardziej bolesna okazuje się walka z pragnieniami i oczekiwaniami jakie się miało w stosunku do nienarodzonego dziecka. Okazuje się, że zdrowie dziecka jak i jego sprawność ruchowa są niezwykle wysoko w hierarchii rodzica postawione. Choć nie tylko dla rodziców dzieci nienarodzonych te cechy są istotne, lecz dla większości z nas jest to priorytet, który jest w nas pielęgnowany od dzieciństwa. Będąc matką dziecka niepełnosprawnego można doświadczyć niezwykłej traumy na obojętność emocjonalną dziecka oraz brak zainteresowania rodzicem, odrzucanie pieszczot oraz okazywanie uczuć.
Okazuje się, że niezrozumiałe, a niekiedy szokujące mogą być dla matki agresywne, jak i zaborcze zachowania dziecka. Matka, która zmaga się z niepełnosprawnością swojego dziecka toczy nieustanną walkę na wielu płaszczyznach życia jednocześnie przeżywa obawy i niepokój związany z tym, że jej własne dziecko nie będzie w stanie osiągnąć własnej samodzielności i będzie zależne od opieki innych osób.
Często jest tak, że matka nie myśli już o rodzeństwie dla dziecka z obawy przed tym, że może okazać się ono również niepełnosprawne.
Niezwykle duże znaczenie dla radzenia sobie z tymi wszystkimi trudnościami jak i z tymi huśtawkami emocjonalnymi ma podłoże w więzi małżeńskiej. Okazuje się, że matki, które mają duże wsparcie i pomoc w mężu (partnerze) nie czują się, aż tak bardzo osamotnione i łatwiej jest im znaleźć sposób rozwiązania problemów związanych z opieką, pielęgnacją czy rehabilitacją.
Trudności związane z opieką nad dzieckiem niepełnosprawnych wynikają nie tylko z braku pomocy osób bliskich czy otoczenia, lecz również z brakiem dofinansowania na rehabilitację, braku doświadczenia specjalistów w danych dziedzinach, wysokimi cenami sprzętu rehabilitacyjnego, leków czy innych niezbędnych środków mających na celu leczenie i pielęgnację dziecka. Dlatego warto pochylić się nad każdym rodzicem, który zmaga się z niepełnosprawnością swojego dziecka i jeśli tylko jest to możliwe zaoferować mu chociażby najmniejszą pomoc.