Objawami tej choroby jest praktycznie tylko wysypka, a sama choroba jest stosunkowo niegroźna, mimo poważnej nazwy. Czemu więc o niej piszę? By zgromadzić trochę wiedzy o piątej, spośród sześciu najczęściej występujących wysypek, które dotykają dzieci.

Co to jest rumień zakaźny?

Rumień zakaźny jest chorobą wirusową dotykającą głównie niemowlęta oraz dzieci w wieku przedszkolnym i szkolnym (do 12 roku życia). Wywoływana jest przez parwowirusa B19V. Parwowirusy to najmniejsze znane wirusy, a właściwie znany jest tylko ten jeden - B19V. Aby się uaktywnić potrzebuje on dodatkowego, pomocniczego wirusa, którego może zastąpić nawet zwykłe promieniowanie UV. Nie oznacza to jednak, że każde wyjście z dzieckiem na dwór grozi zakażeniem. Rumień zakaźny, jako wirus, przenoszony jest drogą kropelkową, więc zarazimy się nim jedynie przy kontakcie z chorym. A do tego trudniej się nim zarazić niż, np. ospą.

Zakażenie jest groźne u osób z chorobą hemolityczną oraz chorych na białaczkę, ponieważ może prowadzić do poważnych komplikacji.

Rumień zakaźny - objawy i przebieg choroby

Objawy pojawiają się nagle, a chorobie raczej nie towarzyszy gorączka. Głównym objawem są "rumiane", sinoczerwone policzki dziecka oraz biały obszar w okół ust (wygląda troszkę jak kształt motyla). Wysypka bardzo szybko schodzi na tułów, ręce, nogi, ramiona i dłonie. Na tułowiu wysypka wygląda jak siateczka, ponieważ plamy w środku są bledsze.

Wysypka ustępuje zazwyczaj w ciągu 7 dni, przez ten czas jest jednak swędząca. Po zniknięciu nie zostawia żadnych śladów (np. blizn). Jeszcze kilka tygodni po przebyciu choroby możliwe są nawroty choroby, np. przy większym wysiłku fizycznym, a także podczas kontaktu ze słońcem lub ciepłą wodą.

Warto przy okazji wspomnieć, że u osób dorosłych zakażonych wirusem dodatkowo pojawiają się ostre bóle, a nawet zapalenie stawów. Choroba trwa też znacznie dłużej, bo około 3 tygodni.

Raz przebyta choroba daje odporność na całe życie.

Rumień zakaźny - co robić gdy dziecko zachoruje?

Choć choroba na ogół przebiega w sposób łagodny i bez uciążliwych objawów, warto pójść z dzieckiem do lekarza, by ten potwierdził nasze przypuszczenia oraz wykluczył inne choroby. Jedynymi lekami, które mogą być potrzebne, to leki łagodzące świąd. Przez cały okres choroby dziecko powinno zostać w domu, ponieważ może zarażać innych około 7 dni przed wystąpieniem wysypki oraz przez pierwsze dni po jej pojawieniu się. Okres wylęgania się tej choroby to 14 dni, co w rezultacie prowadzi do prawdziwych "epidemii" w żłobkach i przedszkolach.

UWAGA!!

Ta na pozór niegroźna choroba może być niebezpieczna dla kobiet w pierwszych dwóch trymestrach ciąży. Może wtedy spowodować m. in. obrzęk płodu, zapalenie mięśnia sercowego i niedokrwistość. Należy pamiętać jednak, że większość z nas przebywało tą chorobę, więc jest na nią uodporniona. Mimo to, jeżeli jesteś w ciąży i miałaś kontakt z chorą osobą, zgłoś koniecznie ten fakt lekarzowi prowadzącemu, który zrobi USG i zleci badania krwi w tym kierunku.