Zakończenie karmienia piersią wywołuje dużo emocji u matki i dziecka. Wyciszenie laktacji bywa też intensywnie komentowane przez najbliższe otoczenie. Nie jest to łatwa decyzja, a może być podjęta z kilku powodów. Każda mama i dziecko radzą sobie z tym procesem inaczej.

Powody wyciszenia laktacji

Wyciszenie laktacji może być decyzją kobiety, dziecka lub obu stron. Dzieci rezygnują z mleka mamy zazwyczaj między pierwszym a szóstym rokiem życia. Niekiedy zdarza się to wcześniej. Może być to spowodowane rozszerzaniem diety, większą gotowością do samodzielności i eksplorowaniem świata.
Mamy najczęściej decydują się wyciszyć laktację z różnych powodów. Często są to powody zdrowotne, gdy decydują się na podjęcie leczenia i przyjmowanie leków, mogących przenikać do mleka matki. Czasem powrót do pracy i rozpoczęcie intensywnego życia zawodowego wpływa na decyzję o wyciszeniu laktacji. Niekiedy też karmienie piersią staje się bardzo bolesne i niekomfortowe, gdy dziecko ma ząbki i przyjmuje już stałe pokarmy. Czasem intensywny stres powoduje osłabienie laktacji i wpływa na decyzję o odstawieniu dziecka od piersi. Niekiedy są to też decyzje kobiety, do których kobieta ma prawo i są jej intymną sprawą.

Jak odstawić dziecko od piersi?

Karmienie piersią, to nie tylko sposób karmienia dziecka ale też budowania więzi i zaspokajania potrzeb bliskości, dotyku, spokoju i wyciszenia. Warto zatem pamiętać, aby podjęte działania były procesem, a nie gwałtowną zmianą. Wyciszenie laktacji, aby nie było szokiem dla dziecka, można zacząć od ograniczenia jednego karmienia – najlepiej w ciągu dnia, na rzecz wprowadzenia stałego posiłku. Zatem wydłużanie przerw pomiędzy karmieniami sprzyja ograniczaniu produkcji mleka u mamy, i naturalnemu odstawieniu dziecka od piersi. Dlaczego akurat w dzień, a nie rano lub wieczorem?
W dzień łatwiej jest zająć dziecko innymi bodźcami, zabawami, wprowadzić nowości. Natomiast czas przed zaśnięciem wieczornym, lub tuż po obudzeniu warto zachować na ostatnie porcje mleka mamy, przytulanie i wyciszanie, lub spokojne wybudzanie.
Reakcje dzieci na odstawienie od piersi bywają zróżnicowane. Są dzieci, które bez oporów akceptują wprowadzanie posiłków stałych zamiast mleka mamy, są dzieci dla których jest to bardzo duża zmiana. Mogą przeżywać stres, być drażliwe i płaczliwe, gorączkować. Ważnym jest, aby w tych chwilach czuły obecność mamy, bezpieczeństwo i bliskość.

Jak przygotować organizm kobiety na wyciszenie laktacji?

Po odstawieniu dziecka od piersi, pokarm nie zanika od razu. Wyciszanie laktacji może trwać nawet do kilku miesięcy, i zależy od organizmu kobiety oraz poziomu prolaktyny. Za produkcję pokarmu odpowiada częstotliwość stymulacji brodawki i opróżnianie kanalików mlekowych. Jeśli zmniejsza się częstotliwość karmienia, a gruczoły nie do końca są opróżniane, to stopniowo zacznie zanikać produkcja mleka. Tak się dzieje przy wprowadzaniu posiłków stałych i pojenia wodą, pod warunkiem ,że po każdym posiłku nie dokarmiamy piersią.
Babcine sposoby sugerują picie szałwii i mięty, jako ziół ograniczających laktację. Natomiast odradza się regularne całkowite opróżnianie piersi z mleka za pomocą laktatora elektrycznego, gdyż tylko może pobudzić dodatkową produkcję mleka. Warto jednak odciągnąć niewielkie ilości pokarmu, gdy kobieta odczuwa bolesność i twardość piersi.
W przypadku trudności z wyciszeniem laktacji można poradzić się lekarza. Możliwe jest przepisanie środków hormonalnych z wypisu lekarza w celu zatrzymania laktacji. Dostępne są również leki homeopatyczne hamujące laktację.

Rezygnacja z karmienia piersią a osąd społeczny

Istnieje duża presja społeczna na karmienie dziecka piersią i na karmienie jak najdłużej. Nie zawsze jest to możliwe, a decyzja o długości czasu karmienia i wyciszeniu laktacji należy do kobiety, dziecka lub obojga. Jest to ważny moment, pełen emocji, rozterek, wątpliwości. Niekiedy presja otoczenia jest tak silna, że w kobiecie pojawia się obwinianie, obniżony poziom poczucia własnej wartości, niewiara w bycie dobrą mamą i wiele innych. Poprzez spadek hormonów, głównie prolaktyny może pojawić się płaczliwość, drażliwość, spadek nastroju. Dlatego dodatkowa presja otoczenia, oskarżenia mogą wywołać wiele szkody. Bardzo ważne w tych chwilach jest wsparcie osób bliskich, partnera.