Piasek kojarzy się wszystkim z budowaniem zamków, robieniem babek i wspaniałą zabawą. Niestety nie każda piaskownica jest bezpieczna. Zdarza się, i to dość często, że w piasku można znaleźć kawałki szkła, niedopałki papierosów, odchody zwierząt, śmieci, a po dokładniejszych badaniach w laboratorium można doszukać się na przykład larw pasożytów i różnego rodzaju bakterii. Tak zanieczyszczona piaskownica stanowi zagrożenie dla malucha: oprócz niebezpieczeństwa skaleczenia się, niesie ze sobą ryzyko różnych chorób.
Chorobę wywołują małe robaczki zwane owsikami, które pasożytują tylko u człowieka. Ich wielkość waha się w granicach: 0,5 – 1 cm. Wyglądem przypominają białe niteczki. Do zakażenia dochodzi, gdy dziecko połknie malutkie jaja owsików, na przykład wkładając do buzi rączki podczas zabawy z przedmiotami zakażonymi przez nosiciela.
Proces rozwoju następuje w jelicie, gdzie z jaj wylęgają się larwy, a te przekształcają się w dorosłe pasożyty. Owsiki żyją na końcowym odcinku jelita grubego bądź cienkiego. W nocy wędrują w stronę odbytu, gdzie składają tysiące jaj. Ich ruch powoduje swędzenie. Maluch przy tym odczuwa spory dyskomfort. Czuje pieczenie w okolicy odbytu i drapie się, roznosząc przez to owsiki pod paznokciami w inne miejsca, np. zabawki, przedmioty codziennego użytku, no i piasek. Owsik poza organizmem człowieka żyje do około 20 godzin.
Podstawowe objawy owsicy to drapanie się w okolicy odbytu, jak również brak apetytu, bóle brzucha i luźniejsze stolce. Maluch może mieć kłopoty ze snem i koncentracją. Swędzenie może dodatkowo wywołać nadpobudliwość i rozdrażnienie. Dziecko może zgrzytać zębami, czasem obgryzać paznokcie.
Chorobę wywołuje pasożyt zwany glistą ludzką. Jest to robak wielkości od 15 do nawet 40 cm. Do zakażenia dochodzi poprzez połknięcie jaj. Gdy trafią do żołądka i jelit, w ciągu dosłownie kilku godzin zmieniają się w larwy. W takiej postaci przedostają się przez naczynia krwionośne jelit do wątroby, a później tą samą drogą (poprzez naczynia krwionośne) do płuc, gdzie sieją spustoszenie.
Larwy glisty ludzkiej rozrywają pęcherzyki płucne i przedostają się do oskrzeli, tchawicy, a potem do jamy ustnej, gdzie znów zostają połknięte i trafiają ponownie do jelit.
Glista ludzka może powodować biegunkę i bóle brzucha, a w trakcie rozwoju stają się przyczyną zapalenia płuc, kaszlu, duszności, a nawet anemii.