Na bycie matką składa się wiele czynników wg mnie tym jednym z najważniejszych jest miłość i bliskość oferowana dziecku.. lecz zdarzają się sytuacje nieuniknione, w których nadmierna miłość może prowadzić do pewnego rodzaju dewiacji. I tak zapewne w Waszym środowisku zdarza wam się spotkać przykłady matek, o których chciałabym napisać.
Posiadają w stosunku do swoich dzieci nieadekwatne oczekiwania, narzucając mu wręcz nieosiągalne cele, którym dziecko ma sprostać. Matki perfekcjonistki z dużą precyzją planują i organizują zajęcia dzieci zmuszając je do wykonywania różnych zajęć często wręcz nieproporcjonalnych do dziecka uzdolnień. Matki te mają pewnego rodzaju wyidealizowany wzór osobowy dziecka i perfekcyjnie stymulują go przez narzucanie mu różnych zadań oraz kontrolę ich wykonania. Często zdarza się, że usamodzielnienie się takiego dziecka jest opóźnione lub nie jest po prostu osiągalne.
Dążą do nierozłączności z dzieckiem i do całkowitej zależności dziecka, co skutkuje w przyszłości brakiem samodzielności. Tworzą barierę ochronna, która ma na celu izolację od otoczenia, równocześnie starają się zaspokoić potrzeby dziecka oraz chronić je przed wszelkimi trudnościami. Egzystencja matki zależna jest wyłącznie od dziecka, matka taka dąży do tego by być stale przy dziecku, chronić je i ograniczać jego swobodę. Nie jest w stanie pojąć potrzeby uczestniczenia oraz przebywania dziecka z innymi dziećmi, gdyż stara się sama mu to zastąpić. Często domaga się deklaracji uczuć wobec siebie oraz pragnie by dziecko wyłącznie ją kochało.
Nie potrafi stawiać adekwatnych do wieku dziecka wymagań. Nie potrafi być konsekwentna w swoim postępowaniu, nie potrafi się przeciwstawić. Uległa matka nadmiernie zaspokaja jego potrzeby i często spełnia jego wszystkie zachcianki w tym materialne. Matki uległe bywają najczęściej matkami samotnymi, które chcą się poświęcić dla dziecka ponad wszystko.
To taka matka, która w zdecydowanie większej mierze skupia się na własnym “ja”. Zatem takie matki cechuje duży egoizm, koncentracja na sobie, na własnych wartościach życiowych. Taka matka stara się całkowicie uzależnić i podporządkować dziecko pod siebie, narzucić na dziecko własne przekonania i postrzeganie świata. Często stosuje się do zakazów I nakazów w zależności od wykonania przez dziecko nałożonego zadania.
A czy Wy spotkałyście się z którymś podanych przykładów matki?
Chciałam się z Wami podzielić kilkoma wskazówkami zarówno jako pedagog, terapeuta ale też jako przyszła mama ;) dotyczącymi nauczenia dziecka miłości. Temat wydaje się o tyle ważny, ponieważ miłość, ciepło, bezpieczeństwo to podstawowe wartości, które chcemy w dziecku ,,zaszczepić:
Czytaj więcej >
Czy samodzielność jest istotna? Wychowując pierwsze dziecko staraliśmy się, aby niczego mu nie zabrakło.
Czytaj więcej >
Jak wychować szczęśliwe dziecko? Chyba każda mama się nad tym zastanawia. W końcu oprócz tego, że pragniemy, żeby nasze dzieci były zdrowe, to chcemy też, żeby były szczęśliwe. Mam dla Was kilka wskazówek.
Czytaj więcej >
Jednym z normalnych etapów rozwoju dziecka jest okres mówienia „nie”. Synek przechodzi akurat taki etap. Czasami bywa zabawnie, czasami bywa męcząco, czasami mówi tak przez cały dzień „Dzień dobry synku” „Nie”, czasami tylko w konkretnych sytuacjach. Jest to normalny stan i z czasem mija. Jednak zanim to się stanie, trzeba przez to przebrnąć. Jakie mam sposoby na „nie”?
Czytaj więcej >
