Czytanie dzieciom książek przynosi same korzyści, powinniśmy zącząć czytać bajki niemowlętom i bardzo małym dzieciom, bowiem przyczyniamy się wybitnie do rozwoju ich umiejętności fonacyjnych i językowych. Nawiązujemy z nimi także głęboką więź intelektualną, emocjonalną i fizyczną. Czytanie również rozwija wyobraźnie naszego dziecka.

Jak czytać dziecku książki?

Czytając książki małemu dziecku, postaraj się obudzić w sobie ukryty talent aktorski. Twoje dziecko dłużej i mocniej skupi się na lekturze, jeśli wzbogacisz ją o mimikę, zmiany głosu, gesty i wszelkie inne dramatyczne środki wyrazu. W najbardziej ekscytujących momentach zwalniaj i przyspieszaj rytm czytania, nie zapominając o twoim widzu, który powinien jak najbardziej aktywnie uczestniczyć w odgrywanej historii. Zostaw dziecku czas i miejsce na zgadywanie, co może zdarzyć się za chwilę.

Być może trudno ci się pogodzić z perspektywą czytania dziecku setki razy tych samych książeczek. Pamiętaj jednak, że dzieci mają pod tym względem inne potrzeby niż my. Bardziej niż nowości potrzebują komfortu i poczucia bliskości, jakie zapewnia im ta sama bajka, czytana co wieczór na dobranoc. A jeśli dojdzie już do tego, że dziecko zna ją na pamięć i wręcz recytuje razem z tobą, daje mu to ogromną satysfakcję, tak jakby samo czytało. Tak więc nie pozostaje ci nic innego, jak przemóc się i czytać mu tak długo, aż opanuje tę sztukę samodzielnie.

Jak czytać dziecku z największym pożytkiem:

• Traktuj czytanie małemu niemowlęciu jak doświadczenie czysto zmysłowe. Nawet jeśli dziecko nie rozumie jeszcze ani słowa z treści lektury, przepada za dźwiękiem twojego głosu, zapachem i dotykiem twojego ciała, gdy trzymasz je w objęciach, za wrażeniami, jakie dostarcza mu sama książka, jej zapach i smak, widok kolorowych obrazków, kształt stron a także za mimiką twojej twarzy podczas lektury. Niemowlęta szczególnie lubią książeczki o bogatej konsystencji, ze wstawkami z różnorodnych tworzym itp. Książeczki te powinny być sztywne, aby oprzeć się nieuniknionym zabiegom badawczym małego czytelnika (gryzienie i rozrywanie), ale bez ostrych, kanciastych brzegów,
• I ty, i dziecko powinniście oddawać się lekturze w maksymalnym komforcie. Idealnie nadaje się do tego fotel np. bujany
• Czytaj powoli, nie szczędząc mimiki i ekspresji. Zmieniaj ton głosu, nie wahaj się przejaskrawiać czy powtarzać najbardziej interesujących dźwięków i dodawaj własne komentarze. Małe dzieci bardzo lubią rytmiczne, rymowane wierszyki, zanim się spostrzeżesz, dziecko zacznie kołysać się i przyklaskiwać ci do rytmu,
• Zachęcaj dziecko do aktywnego uczestnictwa w lekturze, pokazując mu obrazki. Wymawiaj wyraźnie nazwy przedstawionych na nich przedmiotów, ludzi i zwierząt i wydawaj charakterystyczne dla nich dźwięki,
• Przy wyborze odpowiednich strategii lektury kieruj się wysyłanymi przez dziecko sygnałami. Daj mu szansę naśladowania po swojemu czytanych dźwięków i słów. Zachęcaj do pokazywania czy nazywania kolorów, kształtów, rozmiarów itp. przedstawionych na obrazkach. Pytaj je o głosy zwierząt, a także o emocje bohaterów lektury np. czy chłopczyk jest wesoły czy smutny. W miarę jak dziecko będzie coraz więcej rozumieć, nie zapomnij podyskutować z nim o treści świeżo przeczytanej książeczki na zakończenie lektury.
• Małemu dziecku nie wiąż z treścią lektury zbyt konkretnych oczekiwań np. że nauczy się ono dzięki temu wcześnie czytać, ani nie wywieraj na nim żadnej presji w tym kierunku. Opanowanie sztuki czytania, podobnie jak i wszelkich innych umiejętności, przebiega zgodnie z indywidualnym rytmem rozwojowym dziecka. Próby skłonienia przedszkolaka do nauki czytania, zanim on sam dojrzał do tego i odczuwa taką potrzebę, kończą się zwykle frustracją dla obu stron. Co więcej, niepowodzenia w tej dziedzinie często podkopują w dziecku wiarę we własne możliwości i dobre mniemanie o sobie, a nawet zniechęcają je do nauki czytania w późniejszym wieku.