Ciąża i poród (573 Wątki)
W czasie ciąży wiele czytałam na temat porodu i jego przebiegu, a także uczęszczałam na zajęcia do szkoły rodzenia. Przed ciążą i na samym jej początku wielkim strachem napawała mnie myśl, że przyjdzie czas, kiedy będę musiała urodzić dziecko. Szukałam więc jak najwięcej informacji o tym, co będzie mnie czekało na sali porodowej. Po dokładnym przeanalizowaniu wszystkiego, co uznałam za słuszne, uznałam, że poród jest jak najbardziej naturalnym procesem, który nie może być niczym strasznym i traumatycznym jak również, że na pewno sobie poradzę z urodzeniem wyczekiwanego maleństwa. Nie wynajmowałam własnej położnej i nie prosiłam o znieczulenie w czasie trwania porodu. Przez cały czas powtarzałam sobie, że nie dzieje się nic złego, że dam radę i że wszystko się za chwilę skończy. Było ciężko. Momentami nawet bardzo, ale pomagało mi to, co miałam w głowie i moje nastawienie, że to co się dzieje to praca mięśni i całego mojego organizmu, aby dziecko, na które tak czekam, pojawiło się na świecie. Wiedziałam, że muszę dać z siebie wszystko, i że im mocniej odczuwam skurcze tym bliżej do trzymania córki w ramionach. Uważam, że praca nad swoim pozytywnym nastawieniem i właściwym ukierunkowaniu myśli daje siły do zniesienia trudu porodu. Poród odbywa się również w naszej psychice i to nasze myśli dają nam siły fizyczne potrzebne do urodzenia dziecka. Byłam spokojna, że mój organizm sam najlepiej wie, co ma robić. Odpowiednie myślenie jest niezastąpione i niezbędne. Bez niego poród byłby dużo trudniejszy. Warto zatem jak najwięcej czytać i szukać informacji, aby wiedzieć co się w trakcie porodu dzieje. Wszak człowiek boi się tego, co nieznane.
2021-01-11 17:15
Wszystko zależy od nastawienia.
Teraz jest inaczej bo osoba Ci bliska nie może z Tobą być, gdyż nikt nie wchodzi do szpitala oprócz Ciebie to też jest trochę inaczej niż było kiedyś
2021-01-11 14:14
Kiniaczek19 mialam identyczne nastawienie do porodu jak ty .Tym bardziej ze miał być to mój 1 poród.na początku był strach i duza niewiedza. Ten strach teraz z perspektywy czasu widze ze był spowodowany wlasnie tym iż nie do konca będę wiedziała co i jak w jakiej kolejności przebiega w moim organizmie w czasie porodu. Z czasem zaczęłam duzo na ten temat czytać dowiadywać się od znajomych które mają to już za sobą rzeczy które mnie nurtowaly zapisałam sie do szkoły rodzenia co prawda online bo w obecnych czasach nie było innego wyjścia ale naprawdę dużo mi to dało zaczelam rozumieć to czego wczesniej nie rozumiałam uspokoilo mnie to bardzo i mimo tego iż wiedziałam że poród nie będzie należał do najpiękniejszych spraw w moim życiu podeszłam do niego na spokojnie
2020-08-13 11:31
Tez myślałam ze strach mnie zeżre, ale jak już zaczęła się cała akcja to byłam tak mocno nastawiona zadaniowo, ze na spokojnie i z uśmiechem na twarzy turlałam się w skurczach po całej porodówce, choć nie powiem ze po wszystkim strachu w sobie nie mam, bo jednak teraz większa świadomość
2020-07-21 21:48
Ja się nie bałam porodu, a tego, że męża nie będzie obok jak sie zacznie. Jak trafiłąm na porodówkę to już byłam bardzo pozytywnie nastawiona.
2020-07-11 22:31
Ja przed porodem jakieś obawy miałam kiedy dowiedziałam się że będę miała.CC.. ale.pozniej się z tym pogodziłam.i w dzień porodu już się nie bałam. Byłam pozytywnie nastawiona ze to już że niedługo zobaczę córeczkę
2020-07-11 18:02
A ja też nie wiem dlaczego bałam się panicznie urodzić naturalnie ale myślam tak jak Aga że dam radę muszę dać bo jestem kobietom no ale wyszło inaczej musiałam mieć cc którego jak się okazało bałam się jeszcze bardziej. Przy drugim porodzie wiadomo jest już inaczej bo wiemy czego można się spodziewać ale jednak to prawda nastawienie jest bardzo ważne i nie ma co też od początku nastawiać się negatywnie
2020-07-11 17:34
Ja panicznie balam się porodu i nie wiem czy urodzilabym naturalnie. Nie wiem skąd moje nastawienie, ale od zawsze wypierałam myśl że mogłabym urodzić w ten sposób. Jestem po dwóch cc ze wskazaniami.
2020-07-11 17:10
Czyli lepiej się stresować że będzie boleć i się pozytywnie zdziwić? Czy jak proponujesz?
