Jak przygotować trzylatka do badania krwi?

Jak zabawa nie pomaga to nie ma co czekać tylko zrobić badania. Ja wiem,że boli płacz dziecka,ale każde dziecko się boi i płacze ,więc trzymanie na siłę tak jak pisze Ewę jest nie uniknione. Ja mówię gdzie idziemy co będziemy robić. Teraz w szpitalu jej nie poinformowałam co się będzie działo bo to było zaskoczenie,że musi tam trafić. Ma 3.5 roku,ale pielęgniarka jej wszystko tłumaczyła co będzie robić i dała radę. Welflon założyła bez problemów choć trzymałam jej mocno rękę,ale nie wyrywała..płakała wiadomo bo to boli i nic przyjemnego , poza tym była przerażona bo ciągle coś pobierała z niego. Myślę,że ciężko dziekco do tego przygotować bo ono płacze już ze strachu,a nie z bólu

U mnie działa przekupstwo. Kłamać ja przestałam kiedyś powiedziałam że idziemy żeby mi pobrać krew a ona miala pobraną i jaki 3 latka długo mi mówiła że ja o szukałam  w więc nie byl to sposób. Ostatnio zapisuje się na pobranie krwi z nią i jedziemy mówię jej że nie będzie miała pobranej chyba se sama chce  a że grzeczne dzieci po pobraniu dosraja grę planszowa. Więc widziała jak mi pobierają pi czym sama Poprosila Pania że też chcę. Gra czekała w aucie. Nie jest to przecież sytuacja co miesiąc

moj syn niestety do dziś histeryzuje przed badaniem krwi, dentystą, szczepieniem itd. I nie pomagało tłumaczenie, nastawianie, przygotowywanie i opowiadanie itd. Więc przestałam to robić, nie uprzedzam juz. Jak mamy zrobić badania to informuję go tuż przed wyjściem z domu. Może i to nie jest ok, ale z drugiej strony... tyle sie płaczów i lamentów i histerii nasłuchałam przez te lata, że zwyczajnie mam juz dość. A i też znajoma pedagog poleciła by nie robić wokół takich wydarzen "zbędnego cyrku". Potraktować jak normalną rzecz, która każdy od czasu do czasu robi, że nie jest to przyjemne ale potrzebne, trzeba i kropka. Wiadomo, że dziecko musi wyrazić swoje emocje, sprzeciw itd, ale my w sprawach koniecznych - nie możemy temu ulegać. Po badaniach oczywiście jest rozmowa z wytłumeczeniem dlaczego trzeba było "pocierpieć" i czemu ma to służyć - mam wrazenie ze wtedy lepiej trafia, bynajmniej do mojego dziecka. I oczywiście nagroda na otarcie łez. 

Proponuje wybrać się do punktu gdzie laborantki mają doświadczenie w pobieraniu krwi maluchom i zrobią to szybko i sprawnie, przy okazji zagadując dziecko - u nas się to sprawdza, oczywiście tylko do momentu wkłucia, wtedy trzeba juz trzymac dzięcię na siłe, ale nie ma wyjścia. Trudno wytłumaczyć maluchowi żeby siedzial grzecznie gdy ktoś sprawia mu ból. Trzymam kciuki zeby Wam się w koncu udało 

Wydaje mi się że to jest normalne że syn odmawia i że się boi nie ma się co dziwić to jest dziecko ja jako osoba dorosła idąc na pobranie krwi Już wiem jak to wygląda wiadomo nie stresuję się tym aż tak bardzo natomiast takiemu dziecku ja się wcale nie dziwię dobrze robisz że się bawicie  że zaznajamiasz go na takim zestawie dla dzieci jak to będzie wyglądało i z czym się je 3-letnie dziecko to jest już dziecko które dość dużo rozumie Ja bardzo nie rozumiem takiego podejścia rodziców Gdzie zabierają dziecko które już dość duże rozumie na badanie znienacka Myślę że jeszcze takiemu dwulatkowi dziecku które ma półtora roku trochę ciężko jest to wszystko wytłumaczyć bo sama wiem jak to wygląda gdy zabieram go na badanie krwi widzi że idziemy do ośrodka zdrowia ale do momentu póki pani nie pobiera mu krwi to on tak naprawdę nie wie co jest grane nie wiem po co to robimy nie wie jaki w ogóle jest tego cel że pani robi mu coś co nie sprawia mu przyjemność i myślę że w przypadku trzylatka można już dużo więcej wytłumaczyć i to jest normalne że dziecko będzie mówiło że nie chce że się boi jest to dla niego coś nowego być może gdy już będzie miało za sobą ten pierwszy raz a traficie na Barcelonę fajną miłą i panią pielęgniarkę z takim podejściem okaże się że kolejnym razem pójdzie już bez najmniejszych oporów i tego wam życzę abyście Właśnie na taką panią trafili bo to jest też już wydaje mi się pół sukcesu jak pani ma dobre podejście podejdzie do dziecka tak na spokojnie zagada czasem te panie mają jakieś tam baloniki albo naklejki na pocieszenie aby dziecko zachęcić wiadomo że maluch będzie się bał ale dla mnie jest coś takiego jak rzeczy ważne i ważniejsze skoro muszę zrobić dziecku badania on tego jeszcze nie rozumie po prostu zabieram go Jest to dla mnie ból jest to ból dla niego ale jest to konieczne i zdaję sobie sprawę z tego że musimy to zrobić jeśli dziecko jest już trochę większe staram się jak najwięcej wytłumaczyć przede wszystkim ja zachować spokój bo gdy my jako rodzice się denerwujemy to i dziecko również to wyczuwa i będzie denerwowało się razem z nami jeżeli My staramy się opanować obrócić to troszeczkę w żart jako taką normalną największą  czynność którą wykonać musi każdy człowiek może i wtedy dziecku to też się udzieli i albo obejdzie się całkiem bez płaczu albo po prostu te nerwy i płacz będą mniejsze nawet jeżeli dziecko boi się płacze to Starajmy się zachować tą zimną krew my jako rodzice i przede wszystkim cały czas na bieżąco tłumaczyć i powtarzać po co to jest co pani teraz będzie robiła że to potrwa jeszcze chwilę że nawet jeżeli zaboli to tylko przez moment i że jest bardzo dzielnym dzieckiem a po wszystkim Właśnie dostanie nagrodę w formie na przykład jakieś naklejki do nagradzania dzieci również rodzice podchodzą różnie ale myślę że w takiej sytuacji warto zawsze jakoś tam to dziecko po wszystkim wesprzeć i nagrodzić