patent na przewijanie

Mój dopiero raczkuje i też się zuca i nie chce dawać się przebierać. Zawsze daje mi na chwilę podczas przebierania coś co go na tą chwilę bardzo zainteresuje jakieś opakowanie łyżkę drewniana itp

Dokładnie ja doskonale rozumiem twoje zmartwienie i zdenerwowanie bo człowiek się denerwuje jak sam widzisz że jest problem a co dopiero jak jeszcze ktoś ci zwróci uwagę to Zdajesz sobie sprawę że to nie jest żaden twój wymysł Tylko faktycznie trzeba coś z tym zrobić a czasami No niektóre rzeczy potrzeba Niestety czasu cierpliwości no Każde dziecko jest inne jak ja to powtarzam przy każdej kwestii związanej z rodzicielstwem i wychowaniem dziecka niestety Każde dziecko jest inne jednemu powiemy raz i zrozumie będzie posłuszne a inne niestety swoim charakterem doprawi nas o kilka siwych włosów na głowie nie mówię żebyś zlekceważyła problem bo to nie na tym rzecz polega ale postaraj się trochę wyluzować bo skoro i tak twoje nerwy nic nie dają a on i tak się sprzeciwia to może spróbuj tak bardziej na luzie trochę obrócić to w żart śmiech może Podczas tego przewijania delikatnie Próbuj się wygłupiać Może to nie jest zbyt profesjonalne w wychowaniu dziecka No ale nie wiem Ja bym tak kombinował a nie wiem udawała bym że Kicham ogólnie jeżeli dziecko nie chciałoby Jak to się mówi prośbom groźbą próbowała bym to obrócić w żart i dobrą zabawę No nie wiem Może to pomoże

Pina - dziękuję, zapewne masz rację z tym zdenerwowaniem, zwłaszcza jak juz są sygnały ze żłobka, że z przewijaniem tragedia, to dodatkowo presja żeby coś z tym zrobić i się to wszystko nawarstwia niestety, a to na pewno nie sprzyja rozwiązaniu problemu 

Ewę przede wszystkim się nie denerwuj bo dziecko też czuję te twoje nerwy Podejrzewam że gdy ty zabierasz się za zmienianie pampersa to aż już cała Drżysz i właśnie maluch to wyczuwa przez co może specjalnie robi ci trochę na złość nie denerwuj się nie stresuj się na zapas nie zastanawiaj się jak to będzie spróbuj skupić się na tym co I teraz mówisz że za chwilę dziecko będzie duże i sobie z nim nie poradzisz nie podchodź do tego negatywnie podejść właśnie wręcz przeciwnie pozytywnie z takim nastawieniem że będzie coraz większe coraz bardziej rozumne i coraz więcej na spokojnie będziesz mogła mu stanie wytłumaczyć wiem że czasami do dziecka to jest mówienie jak do tak zwanego słupa Ale próbuj zawsze przed zmianą pampersa spokojnie jest opanowanym tonem tak aby dziecko czuło twoją pewność wytłumaczyć mu co będziecie teraz robić że musi się położyć że musicie zmienić pampersa Podejrzewam że pewnie to robisz i rób  to dalej tylko staraj się zachować spokój tak aby dziecko czuło twoje opanowanie i że to jednak ty masz nad nimi przewagę a nie on nad Tobą może tylko wydaje ci się że dziecko wiele rzeczy nie rozumie tak naprawdę dzieci rozumieją więcej niż nam się wydaje często myślimy sobie o jest jeszcze mały nie do końca rozumie co ja do niego mówię okej Może dzisiaj nie rozumie jutro też ale przyjdzie taki dzień gdzie powoli zacznie rozumieć także się opanować i myśleć pozytywnie już nawet nie zwracaj uwagi na to co mówią panie w żłobku nie mówię żebyś to lekceważył a bo musisz przyjąć ich uwagi i dać im do zrozumienia że zdajesz sobie z tego sprawę natomiast Skup się na tym co jest w domu

przyzwyczajamy go do nocnika od dwóch mcy, pokazujemy co i jak, leca bajki, ksiązeczki o korzystaniu z nocnika etc. Zabieramy go ze sobą do toalety, ale ewidentnie od nie czai jeszcze o co chodzi. Jemu kupa czy siki w pampersie nigdy nie przeszkadzały, woli z tym biegać niż dać się przewinąć, a to tez utrudnia proces, jeśli nie czuje dyskomfortu. Jedyne co go jakoś "resetuje" przy tej furii podczas przewijania to obecność starszego brata (ale ten z kolei nie bardzo chce uczestniczyć przy przewijaniu z kupy, co jest zrozumiałe i nawet nie zamierzam go zmuszać... choć nie ukrywam czasem juz z braku sił staram się go przekupywać żeby chociaż stał w drzwiach i mówił do małego) wszystko to generalnie brzmi i wygląda żałośnie, ale boje się że jak mu to nie przejdzie albo nie znajde jakiegos sposobu, to za 2-3mce juz sobie sama z nim na przewijaku nie poradze, bo jest coraz silniejszy i sprytniejszy

Natalia No to bardzo fajnie że u ciebie tak się to  rozwiązało masz przynajmniej spokój ale musimy pamiętać o tym że niestety Każde dziecko jest inne 1 załapię bardzo szybko załatwianie się na nocnik a inne niestety jeszcze nie do końca to rozumie i chociaż nie wiadomo jak byśmy chciały to musimy poczekać aż w pełni będzie gotowe szczerze mówiąc pierwszy raz słyszę o aż takim negatywnym nastawieniu dziecka do zmiany pampersa ogólnie dzieci tego nie lubią przeważnie Trzeba dać im coś na chwilę do ręki aby je zabawić i zdążyć zrobić swoje ale jeżeli chodzi o chrupki raczej bym nie ryzykowała mimo wszystko dziecko leży to jest jedzenie jest ryzyko zaksztuszenia nawet jeżeli opatentowała bys  jakiś sposób w domu No to właśnie później kłania się żłobek i to że raczej panie tam nie będą zbytnio kombinowały No Jedyne co ci pozostaje to jakoś to przetrwać i uparcie dążyć do celu aby dziecko próbować odpieluchować mimo tego że może nie do końca jest jeszcze gotowe z cierpliwością tłumaczyć pokazywać może zabierać ze sobą do łazienki tak aby dziecko wiedziało do czego służy toaleta nocnik 

Mój ma 8.5 mca i przewinąć go samemu to jest wyczyn. Ja się tak spocę przy tym... Ze starszym aż takich problemów nie było, choć też uciekał później po łóżku ale dało się go złapać a ten się rzuca, wywija a skubanie ma tyle siły... Taki etap ale no przy kąpieli musimy go ubierać we dwóch z mężem a i tak oboje mamy ciężko.

U nas zabawki się sprawdzają ale na chwilę. Ja mu daje już cokolwiek. Czasem paczkę z mokrymi chusteczkami aby tylko coś trzymał w tych rękach.

Corka 15 miesięcy i robi na nocnik i już nie mamy problemu z przewijaniem  a zawsze uciekała