Wspólny pokój z noworodkiem

Paatka ja mieszkam z tesiowa a i tak muszę wszedzie mala zabierać bo ona nie chce z nią zostawać.nie mam pomocy na wyciągnięcie reki.zreszta ze.starszymi dziećmi było podobnie.tez chcialam mieszkac na swoim ale wyszło jak wyszło.w dziecinstwie mieszkałam w pokoju z bratem i siostra mimo że był jeden pokój wolny.

Ja długo miałam wspólny pokój z siostrą ale mi to nie przeszkadzało. Później mieliśmy osobne. Ale i tak do nocy siedzieliśmy w jednym pokoju 

DoNiWe bardzo dobrze, że się zdecydowałaś mimo takich warunków;) teraz Twoje dzieci i Wy macie swój kąt i super ;)  

PattMaz to prawda taka pomoc się przydaje na pewno, mi się super mieszka samej , ale jak jeżdżę do rodziców to jestem zadowolona, że ktoś w końcu mnie odciąży i pobawi zajmnie sie moim synkiem. 

PattMaz owszem mieszkanie z rodzicami czy teściami jest dobre kiedy się ma małe dzieci bo faktycznie pomoc jest na wyciągnięcie ręki ale ja jednak jestem zwolenniczką tego żeby mieszkać samemu i tak jest mi dobrze ;) a z dziećmi też jakoś sobie radzę :) 

Ja z siostrą byłyby długo w jednym pokoju później jak mój partner zamieszkał ze mną moimi rodzicami i moja siostra (dużo nas bylo xd) to przejęłam salon później wynajęliśmy mieszkanie ale nie długo bo ciąża nas zaskoczyła i wróciliśmy ponownie do moich rodziców i do salonu haha wesoło było nie było nudy a po jakimś czasie rodzice z siostrą się wyprowadzili. Ale to był fajny okres zawsze był ktoś w domu kto pomógł zostal z dzieckiem zrobił obiad.. A tak to teraz muszę o wszystkim ja myśleć i nie ma kto przy dzieciach pomoc. 

Aga moze i to wpłynęło na to że masz takie podejscie.  Ale pokój przejściowy a razem z rodzeństwem to zupełnie co innego 

Może to trauma z mojego dzieciństwa, ponieważ mimo, że byłam jedynaczką, to nie miałam wlasnego pokoju bardzo długo.  Mialam taki przejsciowy pokoj, jak ktoś chciał przejsc do kuchni, to musiał przez niego przejsc. Ja zostając na starym mieszkaniu nie wiem, czy bym się zdecydowala na drugie. 

Gugus dokladnie.

Mając pierwsze dziecko mieszkałam w pokoju z kuchnią.Gdy syn miał 1,5roku zaczęliśmy rozszerzać górę i zrobiliśmy pokoik dla niego ale to również była nasza sypialnia.potem urodziłam corke i znów dostawiliśmy tylko łóżeczko.Bylo nas 4 w jednym pokoju i to że nie mieliśmy pokoju dla córki nie przekreśliło to tego by zdecydować się na drugie dziecko.Uwazam że można żyć w jednym pokoju a z czasem jak finanse pozwolą myśleć o większym mieszkaniu.

Teraz syn ma swój pokój córka tez.,a my mamy sypialnie razem z najmłodsza córeczka.Natomiast nigdy nie myślałam że jak nie mam pokoju to nie chce mieć dziecka.