Widząc u niemowlaka uciekające oczko wielu rodziców może wpaść w panikę. Czy słusznie jest to powód do niepokoju? Dowiedz się, do jakiego wieku dziecko może zezować, a kiedy problem staje się poważniejszy i należy rozpocząć odpowiednie leczenie.
Mniej więcej w 3. miesiącu życia oczy dziecka powinny być ustawione równolegle. Zdarza się jednak, że oko może zbaczać w stronę nosa lub na zewnątrz. To znak, że Twój maluszek może mieć zeza. Jeśli zauważysz u swojego dziecka nieprawidłowe ruchy gałek ocznych, koniecznie zgłoś się do okulisty. Podczas badania lekarz oceni czy jest to faktyczny zez czy tzw. zez pozorny, który wynika z fizjonomii twarzy malca i jedynie pozoruje zaburzenie wzroku.
Przyczyn zeza jest bardzo wiele. Mogę być związane z urazem, mieć podłoże fizjologiczne, a czasem wada jest po prostu dziedziczona. Na zeza narażone są przedwcześnie urodzone noworodki lub dzieci, które przeszły ciężki poród. Najczęstszymi przyczynami zeza mogą być:
Zdarza się, że zez związany jest z poważną chorobą oczu, nawet nowotworową, dlatego widząc nieprawidłowości w ruchach gałek ocznych u dziecka, udaj się do lekarza.
Wyróżniamy 3 rodzaje zeza u niemowląt: towarzyszący, ukryty i porażenny.
Ten rodzaj zeza ujawnia się tylko podczas niekorzystnych warunków np. gdy dziecko jest zmęczone lub zdenerwowane.
Ten typ zeza powstaje na skutek porażenia nerwu, który jest odpowiedzialny za prawidłową pracę mięśnia okoruchowych.
W tym przypadku zezujące oko porusza zgodnie z ruchem oka prowadzącego i ma stały kąt odchylenia w stosunku do zdrowego oka. Ten typ zeza dzielimy na zez ku górze, ku dołowi, zbieżny, rozbieżny bądź skośny.
Metodę leczenia dobiera lekarz po wcześniejszym ustaleniu przyczyny zeza. Jeśli jest związana z problemami z widzeniem, konieczna będzie korekcja wady wzorku. Okulista dobierze wtedy dziecku odpowiednie szkła i dodatkowo zaleci zasłanianie zdrowego oczka, aby przywrócić prawidłowe ustawienie drugiemu. Im szybciej zostanie podjęte leczenie korygujące, tym większa szansa na całkowite wyleczenia malca z zeza.
W przypadku, gdy zezowanie jest spowodowane zaburzenia mięśni gałek ocznych, prawdopodobnie będzie niezbędny zabieg chirurgiczny, aby przywrócić właściwą równowagę mięśni.
Niezależnie od tego czy w Waszej rodzinie występowały wcześniej problemy z zezem czy nie, powinnaś obserwować swoje dziecko. Co jakiś czas sprawdzaj czy malec ustawia równolegle oczy, czy jedno z nich nie zbacza w kierunku noska lub na zewnątrz i czy nie przekrzywia głowy bądź nie przymyka jednego oka, gdy się czemuś przygląda. Każdy niepokojący sygnał powinnaś zgłosić lekarzowi rodzinnemu lub pediatrze, który skieruje Cię z dzieckiem do okulisty.
Ważne są również profilaktyczne badania okulistyczne, na które powinnaś regularnie chodzić z dzieckiem. Podczas takiego badania lekarz sprawdzi czy u malca nie występują zaburzenia ruchomości mięśni gałek ocznych, zaburzenia w rozwoju widzenia obuocznego lub inne wady wzroku.