Wysoka wrażliwość jest cechą dziedziczną, wrodzoną, uwarunkowaną neurologicznie polegającą na znacznie wyższej pobudliwości komórek nerwowych. Z tą cechą rodzi się w danym pokoleniu ok. 20 procent ludzi, a zjawisko to dotyka w równym stopniu zarówno mężczyzn jak i kobiety. Z wysoko wrażliwych dzieci w naszym społeczeństwie wyrastają wysoko wrażliwi dorośli. Osoby charakteryzjące się wysoką wrażliwością o wiele intensywniej przetwarzają bodźce, niż osoby nie posiadające tej cechy. Układ nerwowy takich osób zdolny jest do głębokiej analizy, dostrzega subtelności, ale też łatwo ulega przestymulowaniu. 

WWD są na swój sposób wyjątkowe, odczuwają bardziej, mocniej i głębiej. Nietrudno jest przytłoczyć je dużą ilością bodźców czy wystraszyć nagłą zmianą. Coś, co dla nas jest zwyczajne, dla nich może okazać się przytłaczające. WWD charakteryzują się dużo niższym progiem stresu, dlatego opiekun powinien wykazywać się cierpliwością, ponieważ opieka nad dziećmi obdarzonymi tą cechą jest wymagająca. 

Wysoka wrażliwość charakteryzuje się:

Nasiloną refleksją, głębokim przetwarzaniem

Wynika to z dogłębnej analizy rzeczywistości. Zaobserować można tą cechę już u maleńkich dzieci, które na proste zmiany reagują pozornym lękiem. Często te zachowania mogą być mylone z lękliwością, czy nieśmiałością. 

Szybszym i łatwiejszym przeciążeniem układu nerwowego

Wszystkie informacje docierające do układu nerwowego WWD są odczytywane na tym samym poziomie. Wszystkie są dla nich równie ważne. WWD gwałtowiej reagują na nowe sytuacje i ciężej jest im wrócić do stanu równowagi, dlatego, warto jest stworzyć dla nich strefę komfortu pozwalającą na wygaszenie emocji.  

Szybszym przebodźcowaniem, nadmiarem bodźców, z którymi ciężko im sobie poradzić

Natłok bodźców sprawia, że WWD stają się drażliwe, impulsywne, zmęczone. Ogromną trudność sprawi im wyciszenie się, a nawet zaśnięcie. Ciężko jest im skupić się na danej czynności. Jeśli poznają nowe osoby potrzebują więcej czasu, aby oswoić się z nową znajomością. Nowe sytuacje są dla nich stresujące, wszystko mocno przeżywają, a dodatkowo są bardzo wrażliwe na krytykę. 

Ponadprzeciętną empatią (wysoka emocjonalność)

Z uwagi na przytłoczenie nadmiarem bodźców emocje WWD są bardzo intensywne. Natrój malca w mgnieniu oka może się zmienić, łatwo przechodzą od radości do smutku. Ponadto bardzo dobrze odczytują emocje innych osób. 

Jak wspierać dzieci o wysokiej wrażliwości? 

• Należy wysoką wrażliwość postrzegać pozytywnie, jako zaletę, a nie jako słabość. Dzięki takiemu postrzeganiu stworzyć możemy takim dzieciom przestrzeń do harmonijnego rozwoju. 
• Marta Szperlich-Kosmala - pedagożka oraz coach rodzinny, zwraca uwagę na szereg cech, które warto rozwijać. Są to m.in.: "zdolność dostrzegania i unikania błędów, sumienność, umiejętność głębokiej koncentracji i wykonywania zadań precyzyjnych, łatwość wchodzenia na metapoziom, myślenie nieliniowe oraz kreatywność". 
•  Akceptować i starać się zrozumieć wysoko wrażliwego dziecko. Jeśli zdajemy sobie sprawę, że coś może być dla WWD stresujące, nie powinniśmy na siłę przekonywać go do zrobienia tego tylko dlatego, że tak jest przyjęte w naszej kulturze. Naszym zadaniem jest pomoc takiemu maluchowi w wyciszeniu, uspokojeniu i w tym aby poczuło się bezpieczne i kochane.  
• Wysoko wrażliwe dzieci są podatne na wpływy środowiska, a co za tym idzie, mogą być o wiele bardziej narażone na depresję, jeśli dorastają w otoczeniu, które nie rozumie ich potrzeb. My - dorośli opiekunowie musimy postarać się, aby zapewnić dzieciom o wysokiej wrażliwości warunki do harmonijnego rozwoju, by w pełni mogły one wykorzystać cały swój potencjał. Nasza świadoma opieka zaowocuje w przyszłości, musimy jedynie zdać sobie sprawę z tego, że zbyt mocne przeżywanie przez WWD pewnych sytuacji może doprowadzić do narastania lęku i obniżenia samooceny. 
• Dzieci o wysokiej wrażliwości źle znoszą zmiany, potrzebują więcej czasu na zaklimatyzowanie się w nowych miejscach. To, co możemy zrobić najlepszego, to wprowadzić w plan dnia codzienne, stałe elementy.  
• Jeśli dostrzegamy problem, to w szkole rozmowa z pedagogiem może być pomocna. Dla WWD typowa rywalizacja w szkole może okazać się nadmiernie stresująca. Najlepszą amortyzacją tych stresowych sytuacji będzie akceptacja i poczucie bezwarunkowej miłości rodziców i opiekunów. 
• Cały czas należy zwracać uwagę na zachowanie dziecka. Czy znajdujemy się na spacerze, na zakupach, czy spędzamy czas w domu. Jeśli podczas zabawy widzimy niepokojące sygnały, np. kiedy dziecko jest przytłoczone, zachowuje się impulsywnie, proponujmy przerwę w zabawie, bądź zmianę aktywności i czas na wyciszenie. 
• Warto nauczyć się różnych sposobów na regulację emocji i stosować je, szczególnie z dziećmi wysoko wrażliwymi. Oddech, taniec, kolorowanki, coś co dziecko uspokoi. Mnóstwo czułości i bliskości i wolna przestrzeń na wyciszenie się w sytuacjach stresowych. 

Wychowywanie wysoko wrażliwych dzieci to trudne, jak i wzbogacające nas doznanie. 

Wysoka wrażliwość jest cechą wrodzoną, dlatego ogromnym wyzwaniem takiego rodzicielstwa jest fakt, że wysoko wrażliwe dziecko ma bardzo często wysoko wrażliwego rodzica i każdy z nich potrzebuje o siebie zadbać. Z wysokiej wrażliwości się nie wyrasta!

Im szybciej zrozumiemy i nauczymy obsługiwać się swoją wrażliwość, tym lepiej będzie nam funkcjonować w życiu.

Wysoko wrażliwcy wyróżniają się m.in.:

• spostrzegawczością,
• analitycznym myśleniem,
• wuczuwaniem subtelności
• empatią,
• powściągliwością,
• zdolnością do szybkiej nauki,

Zdaniem E. Aron, psychoterapeutki, wiedza zgromadzona podczas badań nad WWO pomaga nam zrozumieć tę cechę, "jednak jak zawsze w przypadku ludzi – nie możemy pomijać cech indywidualnych i osobistych historii każdego człowieka".

Dlatego oprócz wspierania WWD i pomagania im w tworzeniu swojej strefy komfortu, należy być uważnym na indywidualne cechy jednostki, które rozwijają się na gruncie ich wysokiej wrażliwości.