Strach przed pierwszym porodem

Ja w pierwszej się bałam ale nie aż tak jak teraz wtedy nie wiedziałam co mnie czeka, teraz już wiem i coraz częściej myślę o porodzie jaki będzie czy kolejna cesarka czy pozwolą rodzic naturalnie 

To normalne każda mama tak ma przed porodem . Towarzyszy jej lek stres i obawa co będzie i czy wszystko będzie w porządku.  Ja starałam się myśleć pozytywnie i dodatkowo nie zamartwiać.  Chociaż przyznam szczerze , że rodzić w pandemii to był ogromny stres i obawa jak będzie na oddziale. I fakt , że nie ma odwiedzin i nikt do nas nie przyjdzie. Najbardziej bałam się jednak o zdrowie swoje i synka by na oddziale nie załapać covida

Jakoś nie myślałam o komplikacjach. Wierzyłam że będzie wszystko w porządku.

Też się bałam, bałam się tego, aby dobrze poszło i nie było komplikacji. Każdy gdzieś tam w głębi tego się boi. Mimo iż byłam pozytywnie nastawiona i szczęśliwa, to zawsze niewiadoma gdzieś była,a  z nią strach.

Każdy ma prawo się bać.  Człowiek się boi tego co nie znane ro normalna rzecz i drugiego też się bałam bo wiedziałam już co mnei czeka 

Nie ma się czego bać nie my pierwsze rodzimy po raz pierwszy 

Myślę że masz takie same obawy jak każda z nas, jak byłam przed pierwszym porodem . a już wisiało mi nad głową jak jakieś fatum. Myślałam jak straszna będzie skala bólu, a przede wszytskim jak długo. Mam nieraz chore scenariusze w głowie. Ale akurat ja jestem czarnowidzem.

Bałam się chamskiego personelu medycznego jeszcze bardziej niż samego rodzenia i tego że po tak cięzkich przeżyciach jakim jest poród dla mamy i dziecka mogę wpaść w jakąś depresje poporodową mimo, że nie należę do osób depresyjnych. Dla każdej z nas jest to egzamin z życia. Pocierpimy, urodzimy, umęczymy te kilka dni w obcym dla nas miejscu z obcymi ludźmi, a jak już nam dzieci dadzą spać wreszcie w nocy po paru miesiącach będziemy cieszyć się życiem i będziemy z siebie dumne.