I to przy każdym dziecku ;)

Ten pępek chyba każdego przeraza

Ja po przejściach z synem z pępkiem też się balam mu się papral i już mieliśmy skierowanie na chirurgię...ale jakimś cudem wietrzenie ciągle i octanisept dał radę i już rano było o wiele lepiej.

Podejrzewam, że przy trzecim będzie tak samo :)

Ja też miałam mega stres z tym, tym bardziej, że to było pierwsze dziecko, to jeszcze większy paraliż jest. 

to pamiętam, że nasz też lekko krwawił, na pieluszce była kropelka. Mąż ma mocniejsze nerwy więc z reguły to on pielęgnował :D ja się obchodziłam z pępkiem "jak z jajkiem" :D 

Och póki byłam w szpitalu to cieszyłam się z tej klamerki, bo wydawało mi się, że ten kikur jest taki bezpieczny z nią. Jak mi ją zdjęli przy wypisie i lekko się zakrwiło na pampersie jak dojechaliśmy do domu to byłam przerażona. Dzwoniłam do Położnej żeby natychmiast przyjechała. I u nas było tak, że w piątek wyszliśmy, a wniedziele większa część odpadła. Pozostała część trzeba było poniekad pielęgnować. Dla mnie to nadal ciężkie wspomnienia. Mąż przy tej czynności zawsze mnie wolał a mi się słabo robi do tej pory na samą myśl ;) 

Ja tak samo... przy drugim także miałam ogromny stres. Zawsze bałam się, że go urwie, gdy mocnej złapię