Tych kilka tygodni po porodzie bywa dla kobiety bardzo wyczerpujących. Z jednej strony ciało musi wrócić do siebie po wysiłku jakim była ciąża i poród, z drugiej - nowy członek rodziny zwykle jest bardzo absorbujący dla młodej mamy. Dowiedz się, jak wygląda połóg i czego możesz się spodziewać w tym czasie.
Czas trwania połogu jest sprawą indywidualną. Wiele zależy od tego w jakiej byłaś formie przed ciążą i w jaki sposób przyszło na świat Twoje dziecko. Przyjmuje się, że połóg trwa 6 tygodni. Po tym czasie należy udać się do lekarza na wizytę kontrolną.
W czasie połogu należy podmywać się tak często, jak czujesz, że potrzebujesz, ale nie rzadziej niż 3 razy na dobę. Dobrze jest podmywać się pod bieżącą, letnią wodą i stosować w tym celu delikatny płyn do higieny intymnej. Możesz również stosować antyseptyczny i przeciwzapalny płyn Tantum Rosa, ranę krocza spryskiwać Octeniseptem. Jeśli czujesz taką potrzebę możesz stosować nasiadówki z ziół takich jak nagietek, kora dębu czy rumianek, które działają ściągająco i antyseptycznie.
W czasie połogu na początku pojawia się obfita wydzielina z pochwy (odchody połogowe). Takie krwawienie trwa od 3 do 6 tygodni od porodu. Warto zaopatrzyć się więc w podkłady poporodowe, które są większe niż standardowe podpaski i przepuszczają powietrze, co sprzyja gojeniu się rany.
Pamiętaj o zachowaniu higieny, zawsze myj dokładnie ręce przed i po zmianie podkładu.
W okresie połogu nie zaleca się raczej kąpieli w wannie. Najlepiej bierz szybki prysznic lub podmywaj się w misce.
Kiedy tylko masz okazję poleżeć bez bielizny – skorzystaj z niej. Dostęp powietrza przyspiesza gojenie się ran, więc jeśli Twoje krocze zostało nacięte, postaraj się wietrzyć je po kilkanaście minut kilka razy dziennie. Zaopatrz się w specjalne siateczkowe majtki, które są przewiewne i przyspieszają gojenie się rany.
Po pierwsze nie wolno wstrzymywać chodzenia do toalety. Opróżnianie pęcherza pozwala chronić układ moczowy przed infekcją. Wypróżnianie się zapobiega zastojom żylnym, odciąża krocze i odbyt. Oddawanie moczu i stolca przyspiesza obkurczanie macicy a tym samym pozwala organizmowi na szybsze dojście do siebie.
Pierwsze oddanie moczu powinno nastąpić w kilka godzin od porodu, stolca – maksymalnie w kilka dni. Pij wodę i jedz produkty pełne błonnika (otręby, razowe pieczywo, kasze, suszone owoce).
Ważne abyś się ruszała, bo ruch wspomaga perystaltykę jelit.
Jeśli po kilku dniach nie będziesz mogła się wypróżnić zastosuj czopek glicerynowy, do kupienia w każdej aptece.
W okresie połogu możesz spodziewać się dolegliwości bólowych. Może boleć Cię brzuch, gdyż macica obkurcza się, co bywa sporym dyskomfortem. Może boleć krocze, jeśli zostało nacięte. Podczas karmienia piersią zanim nauczycie się z maluchem odpowiedniej techniki i Twoje piersi przyzwyczają się, Twoje brodawki mogą być poranione.
Jeśli odczuwasz ból krocza przez kilka dni siadaj na specjalnym kółku i nie siedź zbyt długo. Poproś personel w szpitalu o leki przeciwbólowe, które można stosować podczas karmienia piersią (paracetamol lub ibuprofen). Jeśli Twoje brodawki są poranione spróbuj popracować nad techniką karmienia, smaruj je specjalną maścią i wietrz.
Przypadłość ta niestety często pojawia się w ciąży a podczas porodu może się pogłębić na skutek parcia. Hemoroidy zwykle same się wchłaniają podczas połogu. Jeśli Ci dokuczają możesz zastosować jedną z dostępnych na rynku maści lub czopki.
Ważne, by stosować wysokobłonnikową dietę, zapobiegającą zaparciom, nie unikać wypróżnień, ruszać się i ćwiczyć mięśnie Kegla (możesz zacząć już w 24 godziny od porodu).
Jeśli karmisz piersią menstruacja może nie wrócić nawet przez rok. Zdarza się jednak, że wraca już w kilka tygodni od porodu. U kobiet które nie karmią piersią miesiączka pojawia się zwykle w 4-8 tygodni od porodu.
Wiele zależy od Twojego samopoczucia i formy fizycznej. Jeśli nie miałaś cesarskiego cięcia to już 6 tygodni po porodzie możesz uprawiać seks. Zwykle jednak kobieta potrzebuje więcej czasu na regenerację i jest mocno zmęczona opieką nad dzidziusiem.
Jeśli pojawi się któryś z tych objawów – skontaktuj się z lekarzem: