Połóg po cesarskim cięciu jest z reguły dużo dłuższy i znacznie bardziej męczący w porównaniu z tym po porodzie naturalnym. Dowiedz się, jak należy pielęgnować bliznę pooperacyjną oraz co Cię może zaskoczyć w pierwszych dniach po cesarce.
Oprócz typowych dolegliwości poporodowych, jak obrzmiałe piersi czy obfite upławy, możesz spodziewać się również nieprzyjemnych następstw po operacji chirurgicznej, jaką jest cesarskie cięcie. Po porodzie będziesz obolała i osłabiona. Wiele mam skarży się w pierwszych dniach po cesarce na nudności – to efekt uboczny środków przeciwbólowych
W szpitalu będziesz musiała spędzić kilka dni, ale zanim wrócisz do pełnej formy, musi minąć jeszcze kilka tygodni, a nawet miesięcy. Abyś mogła zadbać odpowiednio o siebie i maleństwo po powrocie do domu, warto poprosić kogoś bliskiego o pomoc, aby zastąpił Cię w cięższych obowiązkach.
Warto trzymać się zasady – im szybciej, tym lepiej. Gdy znieczulenie zejdzie, powinnaś jak najszybciej spróbować wstać i zacząć ostrożnie chodzić. Już leżąc w łóżku, możesz poruszać stopami i kręcić nimi w różnych kierunkach. W ten sposób pomożesz uruchomić krążenie w nogach.
Podczas pierwszych prób chodzenia warto poprosić kogoś o pomoc np. położną, ponieważ może Ci się zakręcić w głowie. Przed wstaniem należy najpierw usiąść na łóżku i spuść nogi na podłogę. Zanim spróbujesz wstać, odczekaj dłuższą chwilę, aby przyzwyczaić się do pionowej pozycji. Pierwsze kroki po cesarce mogą okazać się dla Ciebie bolesne. Jednak z każdą następną godziną ból będzie się zmniejszał.
Wiele mam podczas chodzenia odruchowo garbi się, ponieważ boją się, że szwy „puszczą”. Uwierz, szwy się nie rozejdą. W pozycji wyprostowanej poczujesz się znacznie lepiej, a rana nie będzie Ci aż tak bardzo dokuczać.
Jeśli podczas cesarskiego cięcia użyto znieczulenia ogólnego u młodej mamy mogą pojawić się bóle głowy i gardła, a także nudności i wymioty. Po narkozie często kobieta może czuć się mocno osłabiona. W przypadku tego rodzaju znieczulenia po wybudzeniu w płucach może zalegać wydzielina. Zaleca się wtedy odkasływanie i dynamiczne wydychanie powietrza. Ma to na celu pozbycie się wydzieliny.
Po operacji w znieczuleniu podpajęczynówkowym możesz odczuwać drżenie ciała, zimno, a także uczucie bezwładności nóg oraz silny ból głowy.
Niektóre mamy, u których zastosowano znieczulenie zewnątrzoponowe, skarży się na bóle głowy w pierwszych dniach po porodzie. Może Ci dokuczać również ból pleców, a także drętwienie oraz mrowienie nóg.
Do ubikacji będziesz mogła pójść dopiero wtedy, gdy samodzielnie staniesz na nogach i zaczniesz chodzić. Wówczas zostanie usunięty cewnik Foleya, który do tej pory służył do opróżniania pęcherza.
Na początku możesz mieć problemy z oddawaniem moczu, dlatego dobrym pomysłem jest odkręcenie wody z kranu podczas wizyty w toalecie. Dźwięk płynącej wody ułatwi Ci mikcję.
Wiele kobiet po cesarskim cięciu skarży się na problemy z wypróżnianiem. Jeśli przez 2 kolejne dni po operacji nie możesz oddać stolca, poproś położną o czopek glicerynowy lub laktulozę. Warto też zadbać w tym okresie o odpowiednią lekkostrawną dietę obfitą w błonnik pokarmowy, który zapobiega zaparciom. Polecam przede wszystkim suszone śliwki oraz buraczki.
Przez kilka pierwszych dni po cesarskim cięciu karmienie piersią może być utrudnione. Będziesz potrzebowała na początku pomocy w przystawianiu dziecka do piersi. Minie też chwila zanim znajdziesz wygodną dla siebie pozycję do karmienia.
Wiele mam po cesarce decyduje się na karmienie w pozycji leżącej – kładziesz się na boku i przysuwasz malucha do piersi. W tej pozycji nic nie uciska na bolącą ranę. Możesz też spróbować karmić dziecko spod pachy, tak by nóżki malucha nie leżały na Twoim brzuchu. Ułóż dziecko na poduszce i wsuń sobie pod pachę, tak by było pod Twoim ramieniem. Drugą ręką przysuń główkę malucha do piersi i staraj się podtrzymywać ją w tej pozycji.
Na początku laktacja będzie skąpa, jednak nie powinnaś się obawiać. Choć mleka jest niewiele, maluszek na pewno się odpowiednio najada. Pamiętaj, że regularne przystawianie dziecka do piersi wzmaga produkcję mleka.
Więcej o karmieniu piersią oraz pozycjach do karmienia po cesarskim cięciu w naszym artykule "Karmienie piersią po cesarskim cięciu".
Na początku blizna po cesarskim cięciu może pobolewać, później swędzieć. Niektóre mamy skarżą się na świąd nawet kilka tygodni od porodu. Nie ma powodu do niepokoju. Świadczy to o prawidłowym gojeniu się rany. Jeśli do zszycia rany nie użyto rozpuszczalnych szwów, zwykle po tygodniu od operacji musisz się zgłosić na ich zdjęcie.
Aby przyspieszyć proces gojenia, możesz po konsultacji z lekarzem zastosować naświetlanie lampami oraz preparaty z arniki. Jeśli jednak blizna się ładnie goi, nie ma potrzeby używania żadnych dodatkowych środków.
Blizna po cesarskim cięciu z czasem z czerwonej stanie się różowa, zblednie, aż w końcu stanie się niewidoczna. Z reguły po miesiącu od porodu rana nie powinna sprawiać Ci większego bólu, choć są kobiety, które odczuwają zdrętwienie okolic blizny nawet kilka miesięcy po operacji.
Krwawienia z dróg rodnych utrzymują się z reguły do czterech tygodni. Po cesarskim cięciu zwykle odchody połogowe są mniej obfite niż po porodzie naturalnym. Przypominają krwawienia miesiączkowe – na początku są czerwone, potem różowe, następnie przechodzą w żółte, aż w końcu stają się bezbarwne.
Koniecznie skonsultuj się z lekarzem, jeśli odchody połogowe są skąpe lub całkiem zanikły w krótko po porodzie. Być może zajdzie konieczność zastosowania leków obkurczających macicę.
Po porodzie możesz odczuwać silne bóle brzucha wywołane obkurczaniem się ścian macicy, ponieważ wraca ona do rozmiarów sprzed ciąży. Ból może się nasilać podczas karmienia piersią, ponieważ do organizmu zostaje uwalniana oksytocyna, która przyspiesza obkurczanie się macicy. Nie powinno Cię to niepokoić, to normalne zjawisko.
Jak należy dbać o ranę pooperacyjną – poznaj zasady:
|
Jeśli blizna jest zaczerwieniona, opuchnięta, staje się coraz bardziej bolesna, sączy się z niej płyn, a dodatkowo masz gorączkę, koniecznie skonsultuj się z lekarzem.