Muzyka jest ważnym czynnikiem wpływającym na rozwój dziecka. Przeżycia związane z odbiorem muzyki mają duży wpływ na rozwój emocjonalny i estetyczny. Słuchanie muzyki pobudza także rozwój analizatora słuchowego w zakresie słuchu fizjologicznego i muzycznego, koncentrację uwagi, pamięć muzyczną i pozamuzyczną. Muzyka jest zabawą, terapią, motorem do działań.

Umuzykalnienie dzieci dokonuje się poprzez różne formy aktywności dziecięcej, jak: śpiew, ruch przy muzyce, gra na instrumentach, tworzenie i słuchanie muzyki. Formą, która umożliwia dzieciom bezpośredni kontakt z muzyką poważną i popularną jest słuchanie muzyki.

Oto wybrane przykłady, które możemy wykorzystać dla zapewnienia lepszej aktywności muzycznej:

• Wsłuchiwanie się w dźwięki mowy, odróżnianie głosów: męski – żeński;
• Wysłuchiwanie i rozróżnianie dźwięków przyrody i otoczenia;
• Kształtowanie wrażliwości na wysokość dźwięku – „wysoko – nisko”;
• Określanie trzech rodzajów dynamiki: cicho – średnio – głośno;
• Słuchanie piosenek śpiewanych;
• Słuchanie muzyki instrumentalnej granej na żywo;
• Słuchanie muzyki odtwarzanej mechanicznie (płyta CD, mp3, audycja radiowa, TV);
• Aktywne uczestnictwo w słuchaniu koncertów muzycznych itp;

Nie możemy wyeliminować tej formy aktywności z życia dziecka. Muzyka ma silny wpływ na fizyczny, intelektualny, emocjonalny i estetyczny rozwój każdego młodego osobnika, jeśli tylko udostępnić mu z muzyką odpowiedni kontakt. Muzyka jest wszechobecna w codziennej aktywności dziecka, która pozwala mu na różnorakie doświadczenia i działania związane z nią. Można z nią eksperymentować, szukać nowych rozwiązań, być czynnym uczestnikiem procesu, przez co stymuluje ogólny swój rozwój. Muzyka również oddziałuje wielostronnie na rozwój osobowości. Budzi różnorakie emocje i stany uczuciowe, skłania do przemyśleń oraz stwarza unikatowe nastroje.