Przepuklina to uwypuklenie części narządu lub całej tkanki poza jej anatomiczne, prawidłowe położenie. Taki stan powstaje najczęściej na skutek zmniejszenia wytrzymałości powłok, zazwyczaj brzusznych. W efekcie powstaje uwypuklenie, które się przemieszcza. To dość nieprzyjemna i uciążliwa dolegliwość, która czasem może pojawić się u kobiet w ciąży lub po porodzie. Narażone są na nią bardziej wieloródki, kobiety z dużą nadwagą lub, które miały w przeszłości operację.
Każda z nas ma w ścianie brzucha jakieś słabsze miejsce, na przykład tam gdzie łączą się mięśnie lub w okolicy pępka, które mogą w przyszłości, w konkretnych sytuacjach stanowić potencjalny punkt rozwoju przepukliny.
Pierwszy objaw to uczucie dyskomfortu i lekki ból w miejscu powstawania przepukliny. Potem poczujesz małe uwypuklenie, które pojawia się jedynie podczas śmiechu lub kaszlu, które znika w trakcie normalnego oddechu.
W kolejnym etapie możesz odczuwać niesprecyzowane bóle brzucha, na przykład po większym wysiłku. Uwypuklenie powiększa się i pojawia się coraz częściej i na dłużej, ale jeszcze można go wcisnąć palcem na miejsce, np. leżąc na łóżku lub w czasie kąpieli w ciepłej wodzie.
W ostatniej fazie nie można już go odprowadzić na miejsce. Skóra na guzku jest zaczerwieniona, cieplejsza niż reszta ciała. Możesz cierpieć na częste bóle brzucha i wzdęcia. Jest to sygnał, że należy zasięgnąć opinii lekarza. Nie wolno doprowadzić do uwięźnięcia przepukliny, gdyż stanowi to zagrożenie dla zdrowia.
Niestety na przepuklinę nie ma lekarstw, ani żadnych ćwiczeń. Leczy się ją tylko i wyłącznie operacyjnie. Musisz wiedzieć, że nieleczona może stworzyć zagrożenie zdrowia, a nawet życia, dlatego pamiętaj - im szybciej zgłosisz się do lekarza, tym lepiej.
Kiedy jest mała, podczas zabiegu wykorzystuje się tkankę chorego, co ma istotny wpływ na szybsze gojenie się rany pooperacyjnej. Natomiast przy rozległych i zaawansowanych przepuklinach stosuje się specjalne siatki chirurgiczne, które będą podtrzymywały mięśnie. Niestety wydłuża to proces gojenia.
Operację wykonuje się pod znieczuleniem ogólnym. Cały zabieg wraz z hospitalizacją trwa od 1 do 7 dni. Do całkowitej formy wraca się około 3 miesięcy. Wszystko oczywiście zależy od stanu pacjentki, wielkości przepukliny i metody, jaką została przeprowadzona operacja.
Przed operacją musisz koniecznie skonsultować się z chirurgiem, który oceni wielkość przepukliny i wybierze najlepszy dla Ciebie sposób leczenia.
Jeśli już zostanie u Ciebie zdiagnozowana przepuklina, staraj się unikać wysiłku fizycznego. Nie podnoś nic ciężkiego, nie uprawiaj obciążających ćwiczeń, nie dźwigaj zakupów i dzieci. Wiem, że dla niektórych z Was może być to problem, ponieważ będąc na urlopie macierzyńskim bądź wychowawczym często jesteśmy zdane na siebie. Dlatego postaraj się większe zakupy robić z partnerem, a dziecko podnoś tylko, jeśli wymaga tego sytuacja. Nie wstydź się prosić o pomoc najbliższych. Przepuklina to nie jest defekt kosmetyczny tylko poważna choroba.
Jeśli nie chcesz zrezygnować ze sportu, wybierz taki rodzaj, który będzie bezpieczny dla Twojego zdrowia i nie będzie pogłębiał przepukliny.
Są dwie szkoły na temat postępowania z przepukliną. Według jednej, osoby obciążone przepukliną brzuszną nie powinny doprowadzać do sytuacji uciskania brzucha (noszenie obcisłej bielizny, mocno wytaliowanych spodni). Według drugiej szkoły powinno się postępować zgoła odmiennie, tj. uciskać brzuch, np. mocno dopasowaną bielizną. Przy tak skrajnych stanowiskach, sposób postępowania najlepiej skonsultować z lekarzem.
Dbaj również o układ trawienny, ponieważ parcie na stolec może pogłębiać przepuklinę i powodować przykre dolegliwości. Jedz lekkostrawne posiłki, które nie będą powodowały wzdęć oraz spowalniały przemiany materii.
W oczekiwaniu na operację możesz nosić specjalne pasy lub majtki podtrzymujące mięśnie brzucha.
Drogie Mamy. Przyczyn powstawania przepukliny jest wiele, a ciąża jest jedną z nich i są to rzadkie przypadki. Chcę Was jednak przestrzec, że warto zwracać uwagę na niepokojące sygnały, bo każda nieleczona choroba, nawet zwyczajna grypa, może prowadzić do komplikacji.
O pojęciu jakim jest ciche rozejście spojenia łonowego dowiedziałam się będąc w ciąży, na kontrolnej wizycie u ginekologa, gdy podczas wywiadu narzekałam na bóle w obrębie miednicy, promieniujące wzdłuż uda.
Czytaj więcej >
Z naszym powrotem do życia seksualnego po porodzie jest różnie. Niektóre mamy wręcz nie mogą się doczekać, aż wszelkie rany się zagoją i będą znowu mogły przeżywać intymne chwile ze swoim mężem. Jednak wiele z nas, nawet podświadomie, odsuwa moment reaktywacji życia seksualnego. Skąd mogą się brać takie trudności w ponownym podjęciu zbliżeń, a nawet wręcz niechęć do nich?
Czytaj więcej >
Wiele kobiet obawiających się cesarskiego cięcia myśli nie tylko o samym porodzie, ale także o tym, co będzie później. Lękają się nieznanego, dlatego wyobrażają sobie siebie, jak kalekę po ciężkiej operacji, która nagle zostaje sama z noworodkiem, bo partner/mąż musi wrócić do pracy, rodzice pracują lub mieszkają daleko, a na codzienną pomoc kogoś bliskiego trudno liczyć.
Czytaj więcej >
Urodziłam moje pierwsze dziecko poprzez cesarskie cięcie. Przed ciążą i w jej trakcie byłam bardzo aktywna, chodziłam na fitness, siłownię i basen. W tym czasie konsultowałam się z lekarzem i instruktorami po specjalistycznych kursach. Po porodzie miałam zamiar szybko wrócić do swojego trybu życia. Poród poprzez cesarskie cięcie mnie zaskoczył, bo byłam pewna, że będę rodzić naturalnie.
Czytaj więcej >
Nietrzymanie moczu po porodzie to częsta dolegliwość, która dotyka aż jedną trzecią kobiet rodzących siłami natury. Większość z nich ukrywa swój problem, ale niepotrzebnie, ponieważ nietrzymanie moczu można bardzo łatwo wyleczyć nie wychodząc nawet z domu.
Czytaj więcej >
