Pamiętasz swoją pierwszą przytulankę? Jakie masz związane z nią wspomnienia? Ja mojego misia pamiętam bardzo dobrze, towarzyszył mi podczas snu, zabawy, był moim „pocieszycielem” potem powiernikiem sekretów, brał udział w prawie każdej mojej zabawie w domu. Chciałam, aby moje dziecko miało przytulankę, którą później również będzie tak ciepło wspominać. Rodzina podarowała mojej córce nie jedną maskotkę czy pluszaka, jednak tą, którą uznała za najważniejszą i nie lubiła się z nią rozstawać była szmaciana lalka uszyta przeze mnie ze skrawków materiału, ozdobiona guziczkami i z włosami z wełny.

Dlaczego przytulanka jest ważna dla Twojego malucha?

Daje poczucie bezpieczeństwa, uspokaja, zmniejsza napięcie:

1. Ułatwia zasypianie. Pewnie nieraz zauważyłaś, że jeśli w łóżeczku malucha nie ma Przytulanki to nie chce on zasnąć? We własnym domu szybko możesz odnaleźć przytulankę i włożyć do łóżeczka. Uważaj jednak, jeśli nocujesz z maluchem np. u swoich rodziców. Nie zapomnij spakować przytulanki. Zmiana miejsca może spowodować dodatkowe trudności z zasypianiem a znana i lubiana zabawka może to ułatwić. W nowym otoczeniu da dziecku poczucie bezpieczeństwa. Ze swoją szmacianą lalką pod ręką mała nigdy nie miała problemu z zaśnięciem w miejscu innym niż dom.

2. Sprawia, że pierwsze dni w żłobku, przedszkolu czy klubiku osiedlowym nie są takie straszne. Ponownie jest to nieznane otoczenie i nowi opiekunowie. Bez mamy i wśród początkowo obcych ludzi przytulanka pomoże poznać maluchowi nowe miejsce. Także podczas pierwszych tygodni w przedszkolu córeczka miała ją przy sobie w czasie leżakowania.

Przytulanka może „uczyć” malucha:

1. wyrażania emocji i uczuć (pokazujemy na zabawce co można zrobić kiedy np. ktoś jest smutny, ma w sobie złość lub jak okazywać swoją radość). Moja córka jest już duża, ale pamiętam że wtedy dzięki temu nauczyła się okazywania czułości komuś, kto jest smutny.

2. jak się zachować (np. przy stole). W nowych lub problemowych sytuacjach lubiana przytulanka może być wzorem dla maluszka. Dzięki lalce pokazałam Julce, że nie należy jeść palcami lecz łyżeczką. Inne sposoby zawodziły, za to ten sposób sprawdził się rewelacyjnie.

3. samodzielności, np. dziecko może nauczyć się ubierać najpierw przytulankę, a potem tak samo ma za zadanie ubrać siebie. Tak moja córeczka nauczyła się, jakie kolejne części garderoby powinna na siebie włożyć. Maluch może też karmić przytulankę, a potem pokazać jak sam umie pięknie jeść.

Staje się towarzyszem zabaw:

Ulubiona przytulanka może również być uczestnikiem zabaw maluszka. Podczas zabawy w lekarza, dom, czy sklep ulubiona zabawka może pełnić bardzo ważną rolę. Podczas wspólnych zabaw maluch rozwija wyobraźnię.

Czasem to maluch uczy przytulankę:

Przychodzi taki moment, że twoja pociecha przyjmuje rolę nauczyciela, mamy/taty czy opiekuna. Moja córeczka w pewnej chwili zaczęła troszczyć się o ulubioną zabawkę i pokazywać jej pewne czynności. Uczyła szmacianą lalkę: czesać się, ubierać a nawet leczyć się z przeziębienia.

To, jak często przytulanka jest potrzebna dziecku i jaką rolę spełnia, jest kwestią indywidualną. Jak pewnie sama wiesz wraz z dorastaniem rola przytulanki się zmienia. Od towarzysza podczas snu, poprzez towarzyszenie podczas nauki i zabaw poprzez rolę podopiecznego, o którego trzeba się zatroszczyć, aż do momentu kiedy maluch będzie gotów się z nią rozstać.