Rodzice (162 Wątki)
Kochane, potrzebuję pomocy! Ostatnio ostro debatujemy z mężem na temat drugiej ciąży... On bardzo chce drugiego brzdąca. Jest świetnym ojcem i dobrze radzi sobie z córeczką. Ja jednak nie jestem pewna czy chcę... Z jednej strony marzę o następnym maluszku, ale z drugiej strasznie się obawiam. Córeczka daje nam popalić, ostatnio przechodzi trudny okres, mało śpi w nocy, a ja przez to ciągle chodzę zmęczona. W pierwszej ciąży na początku dużo spałam. Praktycznie całe dnie. Co jeśli w drugiej się to powtórzy? Raczej ciężko będzie mi uciąć sobie drzemkę przy biegającym już wtedy dziecku. W pierwszej ciąży przybyło mi trochę ciałka - do dziś walczę z nadprogramowymi kilogramami. Boję się, że w następnej ciąży przytyję jeszcze bardziej i, ze jeszcze ciężej będzie mi to zrzucić... Porodu jakoś się nie obawiam, choć był tragiczny, ale bardziej boje się tego co będzie po? Czy poradzę sobie z opieką nad dwójką? Jak się zorganizujemy na dwupokojowym mieszkaniu? A co z moim wolnym czasem? Teraz mam go niewiele, a potem? Mamusie, które mają dwie pociechy (lub więcej), jakie są wasze odczucia? Jak radzicie sobie z podwójnym obowiązkiem? Jak wygląda wasza organizacja? Lepiej było Wam z jednym, czy z dwojgiem? Dużo ciężej jest?
2021-09-26 05:23
Anita dokładnie. Wszystko zależy od charakteru. Wiek nie jest wyznacznikiem cierpliwości
2021-09-25 22:46
Paula dokładnie, cierpliwości mi nie brakuje :) tak to prawda że mam ustabilizowane życie prywatnie i zawodowo. Ja tam zadowolona jestem że jest jak jest :)
2021-09-22 21:03
Ja urodziłam w wieku 20 lat, wsparcie było dopóki mama się nie wyprowadziła 120 km odemnie teraz zero pomocy niestety km przeszkadzaja bardzo no ale trzeba funkcjonowac i dać rade
2021-09-22 20:15
A ja zawsze myślałam ze jak człowiek młodszy to ma więcej cierpliwości
2021-09-22 08:45
Po 30 to już czlowiek i inaczej myśli chocia pewnie też zależy od harakteru ;)
Bo sa tez tacy który w wieku 40 lat zachowują się się dzieci;)
Ale życie zawodowe juz jest jakoś ustabilizowane mieszkanie podobnie wiec tez latwiej, chociaż kiedys myslalam ze takie młode mamy lepiej czują się w roli maMy;) ale patrząc z boku to właśnie czesto one mają duże wsparcie w rodzinie teściach rodzicach ;)
2021-09-21 21:04
Madzia i to fajny czas zostać mamą o 30 stce faktycznie wiem po sobie dużo spokojniej i bardziej na luzie podchodzę do macierzyństwa nie spinam się tak. Mam więcej cierpliwości
2021-09-20 14:52
Ja urodziłam syna w wieku 30 lat. Wcześniej chciałam się spełnić zawodowo i udało mi się robić to co lubię. Nie powiem początkowo po urodzeniu dziecka ciężko było się przestawić że już nie można robić tego co się chce w danym momencie bo są inne priorytety. Ale nie żałuję. Teraz jest czas dla mnie i dziecka i staram się mu go poświęcać jak najwięcej. Bywają jeszcze dni kiedy jestem wykończona ale chyba każda z nas tak ma.
2021-09-18 22:51
Ja właśnie żałuje ze nie odnalazłam siebie zanim urodziłam dzieci ze nie odnalazlam swojej pracy coś co lubię robić przede mna to ale Już próbować trudniej
