Trudny przebieg ciąży a kolejne starania o dziecko

Też wydaje mi się że takie obawy są normalne. Każdy się martwi że znów może być coś nie tak, ale jeśli się pragnie drugiego dziecka to porozmawiałabym jescze z lekarzem jakimś, czerpała informacje na temat tego czy musi być tsk samo i w ogólne 

Każda ciąża jest inna, nie jest gwarantem ze w kolejnej będziesz też cierpieć z powodu cholestazy. Jeśli bardzo chcesz kolejne dzuecko to pamiętaj że pozytywne nastawienie też wiele zmienia :) 

Nic w tym dziwnego że czujesz obawy, ja tez je czułam mimo że pomiędzy moimi ciążami miałam 11 lat przerwy, druga była porównywalna, w obydwu brałam dużo leków (w drugiej więcej), tez musiałam odpoczywać ze względu na skracającą się szyjkę. Jeśli chodzi o samopoczucie to w drugiej ciąży czułam się lepiej, natomiast fizycznie było mi ciężej. Teraz jestem w trzeciez ciąży, i tez nie jest łatwo, te same problemy, skracający się szyjka, sporo leków i nakaz leżenia a w domu 13-miesięczniak. Cieszę się z każdego skończonego tygodnia, bo wiem że dziecko jest coraz bardziej bezpieczne. Mówi się że każda ciąża jest inna ale musisz być przygotowana na tę najcięższą wersję, możesz liczyć na pomoc kogoś z rodziny? Kto zajmue się dzieckiem w razie potrzeby?

Myślę, że obawy ma się zawsze. Oprócz obawy o zdrowie itp mam też obawy o rozłąke z dzieckiem w razie sytuacja, gdy okaże się, że musiałabym leżeć w szpitalu parę miesięcy a w domu drugie dziecko. To wszystko siedzi gdzieś w głowie ale myślę, że jak chce się mieć 2 czy 3 to trzeba obawy przezwyciężyć. Moja pierwsza ciąża wzorowa a wręcz książkowa. Druga niestety straciłam a teraz ponownie jestem w ciąży i z problemami od samego początku ale mam nadzieje, że szczesliwie dotrwam do końca już bez żadnych niespodzianek po drodze. Wiem jedno, że pomimo iż problemy od samego początku to zdecydowałam bym się na tą ciążę bez wahania jescze raz.

Takie obawy są zupełnie normalne. Wiadomo że każda matka będzie inaczej odczuwała i reagowała bo każda ma inną psychikę jedne mają mniej wytrzymałą a inne bardziej, ale to kwestia czasu raczej

Ja pierwsze dziecko urodziłam martwe, rok później urodziłam córeczkę z wadą genetyczną i musiało minąć trochę czasu żebym dojrzała do decyzji o kolejnym dziecku. Teraz jestem w ciąży i obawa tak naprawdę jest od samego początku czy wszystko będzie dobrze, byłam na badaniach prenatalnych I trymestru i lekarz mówi że dziecko jest zdrowe, ale obawa czy wszystko będzie dobrze do końca jest dalej..I ciąża przebiegała dobrze bez żadnych omdleń, nudności, wymiotów czy senności. W 2 ciąży dolegliwości były i dużo stresu, a w tej ciąży jak już pisałam w innym wątku jest nie wesoło od samego początku... ale ja mam cały czas nastawienie pozytywne do ciąży, nie dołuję się pomimo obaw...

Mamaninki nic dziwnego że się boisz chyba każda z nas miałaby obawy ale tak jak piszą dziewczyny kolejna ciąża może przebiegać książkowo także ja bym się zdecydowała. 

Moja pierwsza była idealna a w drugiej już wielki strach o córkę z powodu mojej toxoplazmozy jeżeli jednak chciałabym kolejne dziecko to bym się zdecydowała. 

Każda kolejna ciąża może być inna. Jak pierwsza była z problemami tak druga może być całkowicie ich pozbawiona.

Nic dziwnego , że masz obawy ciężko się zdecydować zwłaszcza jak pierwsza ciąża była z problemami . Ale to wcale nie znaczy że kolejna ciąża musi być taka sama . :) Ja pierwszą ciążę znosiłam bardzo źle , do tego częste wizyty w szpitalu ale mimo wszystko zdecydowaliśmy się na kolejne dziecko , które niestety straciliśmy ale jak się pozbieram to chcemy spróbować i mam nadzieję że wtedy wyjdzie dla nas słońce ;) .