Mieszkanie w nieście czy dom na wsi lub pod miastem a dojazdy. Co byście wybrały?

Ni właśnie dokładnie teraz to już nie wiadomo w sumie w mieście tez masz mega korki 😅

No tak właśnie wies a wies to roznica juz coraz czesciej wsie sie fajnie rozwijaja i tez jest dostep do roznego rodzaju sklepow specjalistow itd

Tez prawda bo teraz wies to albo typowa dziura . Albo już wies ale małe miasteczko

Ja mam bardzo podobne zdanie co Paula. Pochodzę ze wsi, autobusy 2 na dzień max, wszędzie daleko, sklepu nie było. W szkole średniej przeniosłam się do internatu, bo męczyły mnie dojazdy, czasem po szkole musiałam 3 godz się włóczyć, w oczekiwaniu na PKS, popołudniu znajomi szli np na pizze, a ja nie, bo nie miałam jak dojechać czy wrócić.

Teraz mieszkam w mieście, wszędzie mam blisko, do sklepu, do przedszkola, szkoły, pracy, na zajęcia dodatkowe. Nawet mając teraz samochód to szkoda byłoby mi czasu na dojazdy.

Ale też mam duże mieszkanie (prawie 90m2), dwa ogromne balkony, okolica zielona, nie mam widoku na balkon sąsiadów, generalnie nie odczuwam minusów typowego "blokowiska"..

Ja tez lubie sobie wyjść na miasto, na zakupy, do kina, do restauracji, albo na szybką kawę z koleżankami. Na wsi było dla mnie za nudno..

Generalnie każdy musi sobie przekalkulować jakie są jego potrzeby, jak lubi spędzać czas i co jest dla niego najwazniejsze;). Jedni wola mieszkac w bloku, inni w domku na wsi;). Fajnie jest mieć wybór;).

To też w sumie zależy jaką wieś. Ja miekszalam na wsi ale tu życie dość mocno rozwinięte :D i blisko do dużego miasta :)

My z mężem od początku wiedzieliśmy ze wies nie jest dla nas . Mieszkamy w centrum miasta uważam ze stad wszędzie mamy blisko i latwy dostęp komunikacja . Wies nas mocno by ograniczyła jedyne co to ten błogi spokoj . 

Ja większość życia mieszkałam na wsi nie daleko miasta, z perspektywy dziecka/nastolatki widziałam bardzo dużo minusów. Owszem mieliśmy duże podwórko, ale do znajomych, koleżanek było daleko, autobusy jeździły rzadko co było bardzo ograniczające, przez to rezygnowałam z wielu dodatkowych zajęć (rodzice nie mogli zawsze mnie wozić), pamiętam że zakupy robiliśmy raz/2 razy na tydzień więc jak się o czymś zapomniało to kiepsko. No generalnie bez samochodu to jak bez ręki, pamiętam jak raz się rodzicom zepsuł samochód to był dramat. Zimą zawsze jak tylko zasypało to autobusy często nie dojeżdzały więc opuszczałam szkołę.

Teraz mieszkam w mieście do pracy mam 8min pieszo, supermarket na dole bloku, żłobek 5min,place zabaw na każdym rogu, basen 5min, siłownia 10min, galeria 15min. Mieszkanie mamy dosyć duże, duży balkon (nowe budownictwo) przed blokiem podwórko (owszem wspólne) ale mi to odpowiada. Nie wyprowadziła bym się już z miasta.

W domu jest ciągle coś do roboty, a to ogródek, a to trawa. W bloku nie interesuje mnie ogrzewanie, dach, elewacja, ogrodzenie. Patrząc na przykład moich rodziców dom to skarbonka - ciągle coś naprawiali, remontowali. Zawsze po pracy coś robili (fakt że mieli też kawałek pola) ale ja nie chciałam takiego życia.

Mieszkałam w mieście w bloku.  Plac zabaw , przedszkole , żłobek , szkoła dosłownie pod nosem. Do marketu , lekarza parę kroków. 

Mimo wszystko wybrałam dom pod miastem. Metraż z 40m na 130m robi różnie. Ważne jest dla mnie podwórko.  W każdej chwili możemy podjechać do miasta.  Ogólnie market mamy bliziutko.  Szkoła też jest , ale ciężko o miejsce. 

Wolę dojeżdżać codziennie i dowozić dzieci do przedszkola bo dom ma dla mnie dużo więcej plusów.  No i zawsze o nim marzyłam