Ciąża i poród (573 Wątki)
Od kilku dobrych tygodni, codziennie po średnio dwa trzy razy sinieją mi paznokcie u rąk, czasem cała dłoń, czasem tylko wybrane palce, ale zawsze zaczyna się od paznokci, zwykle od kciuka i postępuje. Ręka nie jest zimna, nie cierpnie ale wygląda to czasem dość porażająco. Oczywiście gdy zauwazyłam to za pierwszym razem od razu poinformowałam lekarza prowadzącego ciążę to usłyszałam " ej przesadzasz, jak to sine?" tłumaczyłam opisywałam itd. Lekarz obejrzał dłonie, stopy (akurat w tym momencie były bez zarzutu, wiec stwierdził ze skoro to przechodzi to jest ok ... Wyniki na tamten moment miałam badzo dobre, żadnej anemii etc. więc ok.. uznałam że lekarz ma rację, ale zaczeło się to nasilać, wiec mowie mu o tym co wizytę, ale słyszę że to "moje subiektywne odczucie" dlatego na kolejną wizytę wybieram się ze zdjeciem, które też postaram się tu wrzucic pod post jak mi się uda. Co tym myślicie? Miałyście coś podobnego? Bo moze ja po prostu panikuję, a faktycznie nie jest to nic wielkiego ... choć w sieci piszą "natychmiast skontaktuj się z lekarzem" ..
2021-02-14 21:44
Mazia może myslalas że mam maluszka bo mam przyjaciółkę która ma maleństwo i cały czas z nią spędzam czas 😊 więc conieco wiem i widzę 😊
2021-02-14 21:14
A ja tak bardzo chciałam żeby mąż był ze mną przy porodzie bo to był mój pierwszy poród i taka wielka niewiadoma, chciałam jego wsparcia ale teraz się cieszę że byłam tam bez niego, denerwowała by mnie strasznie ponieważ byłam strasznie rozdrazniona, byłabym na niego zła i nie wiem jak bym sie do niego odzywała ponieważ w bolach porodowych rozne źłe słowa mogą wybrzmiewać
2021-02-14 12:45
Jeszcze dużo się może zmienić
2021-02-13 22:02
No dokładnie będzie co będzie. Narazie się nie stawiam,że będzie że mną mąż bo wszystko się może zmienić przecież w zasadach .
2021-02-13 21:52
dokładnie, odwrotu nie ma :) więc co by nie było, to wszystko da się przeczyć i nie ma co zakładać, bo to życie napisze nam scenariusz na to wydarzenie :) nie przewidzimy niestety
2021-02-13 12:01
Musimy dać radę czy same czy z mężem. Trzeba urodzić.
Oczywiście fajnie by było jakby ktos był wtedy przy Nas w tych ciężkich a zarazem pięknych chwilach
2021-02-13 10:56
Lauraq oj pierwszy to najwięcej obaw nie wiem czemu, ale byłam przekonana, że już masz małe szczęście w domu i czekasz na drugie :D ale no obawy są i będą ja wiem co mnie czeka i tego też się obawiam :D ale z doświadczenia powiem tak ,ze to położna jest ważna jej się trzeba słuchać, Ja już leżałam w szpitalu jak zaczął się poród. Rodziłam godzinę drogi od domu jak mąż przyjechał to już było 6cm, wcześniej nie dzwoniłam bo położne mi powiedziały jest noc niech się chłop wyśpi, a to i tak dlugo potrwa. Wystraszona siedziałam cicho i 7 zadzwoniłam dopiero po niego. Przed nim miałam do pomocy dwie studentki, które odwalały tam czarną robotę, ale były dla mnie dużym wsparciem po liczyły skurcze, pomagały dobrze oddychać ciągle były ze mną plus świetna położna. Jak mąż przyszedł to już brałam znieczulenie potem to poszło :)
Dlatego ja polecam jak rodzisz w szpitalu klinicznym by zaznaczyć, że mogą być studenci ja w ostatneij chwili wyraziłam zgodę i nie żałuję
2021-02-13 09:34
Mazia to też dobry pomysł. WWiesz mój pierwszy porod więc nie mam za bardzo nawet w głowie innej opcji . Wiem tylko że paraliżuje mnie jak narazie że będę sama.
