Koronawirus a odwiedziny bliskich

Święta rokiem nie są i da się przeżyć. Ja tez  zrobię bardziej uroczyste śniadanie synuś pisanki będzie robił bo już ma prawie 5 lat i długo na to czekał więc i koszyczek naszykujemy później obiadek i odpoczywamy ciesząc się sobą 

A u nas będzie przygotowywanie do świąt jak do tej pory ale w mniejszej ilości. Bo zostajemy w domu we 3. 

Ja też ostatnio lubię to forum ze względu, że idzie się połapać. 

Dziś podjęliśmy decyzję o tym jak będą u nas wyglądały święta. To, że siedzimy w trójkę było już wiadome od dawna, ponieważ stosujemy się do zakazów, ale zastanawiałam się, czy zrobić koszyczek i kilka tradycyjnych potraw. Doszliśmy do wniosku, że zjemy po prostu bardziej uroczyste śniadanie i tyle. Żadnego gotowania dwa dni wcześniej, robienia koszyczka itp. 

moniczka7896 ale przecież tutaj na forum jestem regularnie, nie jest mnie mniej :) Na Lovi niestety nie mam czasu wcale. Wybrałam to forum, bo jest jakoś spokojniej i nie trzeba przewijać czasem kilku stron wstecz, żeby zobaczyć o co kaman. A co do tych zajęć jeszcze, to co ma zrobić rodzic, który pracuje, a dziecko ma u dziadków. Tragedia. Przecież po nocach nie będą robić zadanych zadań.

Ja też z małym muszę robić materiał który przesyła pani. Prace staram się żeby robił sam ale i tak muszę przy tym być na szczęście mąż poświęca mu na te zadania więcej czasu więc trochę mi lżej 

Magicznypazur,oj to ciężko rzeczywiście.Własnie widać było,że mniej Cię na forum.Teraz to nauczanie dzieci w domu to ogólnie masakra.Moja córka ma codziennie kilka lekcji przez internet.Część muszą sami się nauczyć albo chociaż przeczytać i próbować zrozumieć.Prac domowych też mają sporo.Przegięciem ostatnio było dla mnie zadanie pani od wf . Kazała im napisać rozprawkę o zdrowym trybie życia �

Ja to tak naprawdę nie miałabym gdzie pojechać żeby mąż pracował. Bo teściowa i mama pracują więc na jedno wychodzi czy w domu bym była z córeczką czy u nich 

pati1990 siedzimy, bo jak nigdy synek bardzo chorował w ostatnim czasie :/ później jeszcze mała doszła z choróbskiem i wyszło strasznie dużo czasu. A teraz siedzimy, bo koronawirus. Idzie faktycznie zwariować. A mój syn ma dziwny etap, że się boi zostać sam w pokoju z więc wszędzie za mną chodzi i nie mam od niego nawet na chwilę odpoczynku. Do tego jeszcze doszły zajęcia z przedszkola, które muszę robić z małym w domu i się z niczym nie wyrabiam. Na wszystko mi brakuje czasu, bo robienie za "nauczyciela" zajmuje mi ze dwie godziny lekko.