Ciąża po poronieniu

Na pewno jest ogromny stres, ale wydaje mi się właśnie że to są takie sytuacje w życiu, których nie możemy przewidzieć. Najlepiej jest się pozytywnie nastawić i starać się nie dopuszczać złych myśli. Na pewno trudno się jest wyluzować przed taką traumą, ale też trzeba wiedzieć że ciągły  stres i strach może również wpływać na ciąże

Nie da się pozbyć strachu i obaw można tylko je zminimalizować Nie czytając już setny raz wywodów innych matek o stratach. Znaleźć sobie inne zajęcie nie roztrząsać. Oczywiście pamieta się o każdej ciazy alę to tylko wzmacnia nas z biegiem czasu. Wiem jedno nie można się bać prosić o pomoc choćby fundację darmowe i psychiatra żeby nie obatczC męża czy rodziny bo ktoś kto tego nie przeżył i tak nie zrozumie a mądrzy ludzie z zewnątrz potrafią pomóc wiem coś o tym.

Dopiero gdy zaakceptowałam wizję życia beż dziecka uspokoiłam się zaczęłam zamiast parcia na dziecko planować wakacje staraliśmy się ale już bez spiny. Nie minęły 2 miesiące wczasy wykupione a okazało die że jestem w ciąży tym razem nikomu ani słowa stres przed każdym usg do samego końca brak kopniaków dziecka stres, ale w końcu się udało i mam swojego bobaska wyczekanego. I przy okazji na wakacje też się udaliśmy. Wiem że ciężko zmienić myślenie ale jeśli to się uda i organizm odpuści to może sama przyjść ciaza. Co nie zmienia faktu że stres o kolejne dotrzymanie ciazy jest większy niż przy 1 ciazy kiedy nie myślisz że coś xlego może die stać dopiero po poronieniu. 

Po 1 poronieniu w olejnej ciazy stres przed każdym usg. Drżenie że może z tą ciaza też się nie uda i czekanie ile tum razem kolejna ciaza na 6 tygodniu die zatrzymała. Dramat ale zaciskałam żeby i powiedziałam sobie ze będę próbować ale dopiero po rozmowach z psychiatra który mi powiedział że muszę spojrzeć w myślach na to jakby moje życie wyglądało bez dziecka czy w ogóle dopuszczam taka możliwość 

Myślę że nie ważne która ciaza jest takim samym dramatem dla każdej matki. Ja starałam się 3 lata z mężem w końcu się udało euforia wszystkim powiedzieliśmy i minęło 10 tygodni i po ciazy zatrzymał die dzidzius w rozwoju. Dramat 2 miesiące zwolnienia psychiatra fundacja Ernesta pomagająca za darmo po poronieniu. Do kolejnych ciąż podchodziłam z chłodem dopiero 3 die udała i mam śliczna córeczkę.

Autorko porady (Doris, jak dobrze pamiętam) wysyłam Ci dużo ciepła i dobrych emocji. To jedyne na co mnie stać w obecnej chwili. 

DOSKONALE rozumiem Twój ból, obawy i lęki. Straciłam Syna w 28 tygodniu, nikt nie wie dlaczego, a od lekarza przyjmującego mnie na oddział usłyszałam "tak się zdarza, nie jest Pani jedyna".

 Teraz zaczynam 32 tydzień i mimo ogromnej euforii są momenty mega kryzysu, i tak jak piszesz, "kamienna twarz" czasem jest jedynym wyjściem, a to ile nieprzespanych nocy i wypłakanych łez minęło... nawet nie umiem zliczyć. 

Zostawiam myśl, która towarzyszy mi od dawna, może komuś również trochę pomoże. 

" mój mały Aniołku, Ty jesteś tak blisko, choć oczy nie widzą, serce czuje wszystko" 

Po poronieniu niestety ,ale gdy zachodzimy w kolejną czujemy stres i strach przed powtórką. Co niestety nie pomaga ,ale nie da się tak po prostu wyluzować. 

Warto pamiętać też o badaniu progesteronu ,który jest niezbędny do utrzymania ciaży. Ja miałam problemy hormonalne. Gdy zaszłam w ciążę dwa lata po poronieniu to praktycznie od początku musiałam brać duphaston. W zajciu w ciążę pomogła mi suplementacja ważnych dla gospodarki hormonalnej witamin tj. cynk ,kwas foliowy ,witamina D i witaminy z grupy B.