Ciąża i poród (573 Wątki)
Ćwiczyłyście będąc w ciąży? Czy pomogło wam to jakoś podczas porodu? Dużo się słyszy, że niby utrzymanie dobrej formy w ciąży to potem ławiejszy poród. W pierwszej ciąży musiałam leżeć juz od 20 tyg, wiec nie było mowy nawet o spacerach, organizm osłabiony, mięśnie zastałe i poród pamiętam jako bardzo ciężki, samo dochodzenie do siebie po porodzie też. Aktualnie nie mam przeciwskazań do ćwiczeń, jednak nic zorganizowanego ze w zględu na pandemię nie wchodzi w grę. Myślę o jodze, ale w zaciszu domowym. Macie z tym jakieś doświadczenie? Polecacie?
2021-01-05 12:00
Megg, nie biegunka synka to świeża sprawa, nawet nie wiem skąd. Bo i gorączka kilka dni i katar. Jednak bałam się nie przeziębienia, a tego, że to pocovidowy zespół dziecięcy i tylko szukałam plamek na ciele, aby lecieć do szpitala. Bo covid to już ponad 6 tygodni mieliśmy temu.
Przeszliśmy w miarę łagodnie jak tak to można nazwać. Nie była potrzebna pomoc lekarska, żadnych leków nie braliśmy. Oprócz męża co non stop przeciwbólowe łykał bo kilka dni miał wysoką gorączkę. Jednak mówi się, że jest tyle bezobjawowych przypadków, a u mnie nawet synek miał objawy. Ogólnie kilka dni to takie straszne zmęczenie, ból mięśni, leżeliśmy całe dnie na kanapie. Ja nie zrobiłqm testu bo nie byłam na siłach jechać samochodem. I kaszel, chyba najgorszy był u synka. Potem jak już lepiej się poczułam to chciałam coś zrobić, a ledwo wstałam to od razu zawroty głowy. Ja także straciłam smak i węch, ale już wrócił i to całkiem szybko.
Ja nigdy nie miałam nawet grypy, rzadko coś mi dolega, a to mnie rozłożyło zaraz po mężu.
Rodzice moi na szczęście podobnie przeszli, mimo, że inny wiek. Lekka gorączka i takie straszne zmęczenie, że 1,5 tygodnia w łóżku.
2021-01-04 21:24
Ewa tak robiliśmy sobie testy i byliśmy prawie miesiąc na kwarantannie a z tego względu że ja robilam pozniej test a z racji że córka mieszka z nami to takie oczywiste musiała być po naszej kwarantannie 10dni jeszcze na kwarantannie
2021-01-04 20:33
Nie da się na dluza metę funkcjonowac w strachu i zamknięciu
2021-01-04 14:20
to samo u nas - przy pierwszej fali prawie nigdzie nie wychodizlismy, a teraz jakos normalnie funkcjonujem y
2021-01-04 14:18
Rena i właśnie o to chodzi - nikt się nie uchroni. Widzisz, pomino, że tak bardzo byliście ostrożni, to stało się. Nas jeszcze nie złapała tej zimy żadna choroba, ale to między innymi przez ograniczanie kontaktów z innymi
2021-01-04 14:14
Rena jak przeszliście covid? Jak rodzice?
czy to bylo wtedy kiedy pisałaś że synek mial biegunkę?
2021-01-04 11:44
Ja też jak wybuchła pandemia dałam się zamknąć, a nawet maż mnie wywiózł bo rodzice mieszkają w mniejszej miejscowości, tam nie było wtedy przypadków choroby i tak miesiąc tam byłam. Na święta mąż przyjechał i też była obawa, bo to go uważaliśmy za największe zagrożenie z racji zawodu i miejsca życia. Jednak chciałam wracać do siebie po świętach. Na początku była jeszcze panika bo wszyscy w maskach, a u rodziców raczej nie wychodziłam nigdzie i nie stałam w ani jednej kolejce, bo nawet w sklepie nie byłam. Wszyscy byli do tego przyzwyczajeni a mnie to nawet śmieszyło jak to zobaczyłam. Jednak nauczyłam się z tym żyć. W wakacje to już był luz u każdego. Zaczęliśmy stopniowo odmrażać kontakty. Zachorowaliśmy pod koniec listopada i nie wiemy od kogo. Dziś już się nie boję, bo na razie mam odporność, a wiem, że tego się nie ustrzeże. I co najciekawsze to miejsce mojego schronienia, czyli rodzice zachorowali przed nami, a to u nich miało być bezpiecznie.
2021-01-04 08:28
Ja do sklepu coreczki też nie ciagalm ale zdarzyło się że któregoś razu po drodze z mężem zajechaliśmy i poszliśmy z nią. Co do spotkań ze znajomymi często nam się to nie zdarza o na sylwestra sąsiadów zaprosiliśmy z dziećmi dziećmi. A tak to córeczka ma non stop kontakt z moimi rodzicami, teściami, dziadkami, moja siostra i jej dziećmi. Więc nie izolujemy się żeby nam dziecko nie zdziczało a potem do dziecka nie chciało
